Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w dniu 25 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia C. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2014 r., sygn. akt VI SAB/Wa 148/13 w przedmiocie odrzucenia zażalenia C. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2013 r., sygn. akt VI SAB/Wa 148/13 odrzucające skargę C. P. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w przedmiocie stosowania przez operatora niedozwolonych klauzul w umowach z konsumentami p o s t a n a w i a: 1) odrzucić zażalenie; 2) zwrócić skarżącej C. P. kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od zażalenia.
Postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie C. P.(dalej także: "skarżąca" lub "strona skarżąca") na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2013 r., sygn. akt VI SAB/Wa 148/13, którym tut. Sąd odrzucił skargę C. P. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w przedmiocie stosowania przez operatora niedozwolonych klauzul w umowach z konsumentami.
Powyższe postanowienie z dnia 17 kwietnia 2014 r. zostało stronie skarżącej prawidłowo doręczone w dniu 29 kwietnia 2014 r. wraz ze stosownym pouczeniem o przysługującym jej prawie i trybie wniesienia zażalenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Pismem z dnia 2 maja 2014 r. skarżąca wniosła zażalenie na powyższe postanowienie WSA w Warszawie.
Zarządzeniami Przewodniczącego Wydziału VI WSA w Warszawie z dnia 9 maja 2014 r. skarżąca została wezwana do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych skargi poprzez uiszczenie wpisu sądowego od zażalenia w kwocie 100 złotych (vide: zarządzenie - k. 71 akt sądowych) oraz poprzez nadesłanie odpisu zażalenia (vide: zarządzenie - k. 70 akt sądowych), pod rygorem odrzucenia zażalenia.
Wezwanie do usunięcia powyżej wskazanych braków formalnych zostało prawidłowo doręczone stronie skarżącej w dniu 16 maja 2014 r. (vide: dowód potwierdzenia odbioru przesyłki pocztowej - k. 74 akt sądowych).
Z akt sądowych wynika, że skarżąca w dniu 21 maja 2014 r. uiściła żądany wpis sądowy od zażalenia (vide: sądowe potwierdzenie uiszczenia wpisu sądowego - wpis do rejestru opłat sądowych pod pozycją [...] - k. 75 akt sądowych).
Z kolei pismem z dnia 22 maja 2014 r. strona skarżąca, ustosunkowując się do wezwania o nadesłanie odpisu zażalenia, przesłała do Sądu kopię zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej także: "p.p.s.a."), wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Jak stanowi art. 197 § 2 p.p.s.a., do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej.
Należy zauważyć, że pomimo jasno sformułowanego wezwania Sądu do uzupełnienia braków formalnych zażalenia poprzez nadesłanie odpisu zażalenia, skarżąca nadesłała jedynie niepotwierdzoną za zgodność z oryginałem kserokopię wniesionego zażalenia, a zatem nie uzupełniła barku formalnego zażalenia zgodnie z doręczonym jej zarządzeniem Sądu.
Zdaniem Sądu, należy zauważyć, że istotą odpisu, jak przyjmuje się w doktrynie i praktyce, jest odwzorowanie w dowolnej technice pełnej treści składanego pisma. Bez względu na to, czy jest to egzemplarz pisma zgodny układem treści z oryginałem (fotokopia, wydruk komputerowy) czy też osobno sporządzony dokument, zawsze niezbędne jest poświadczenie jego zgodności z oryginałem. Osoba poświadczająca przyjmuje odpowiedzialność za zgodność pisma z oryginałem. Za takim poglądem przemawia także treść art. 47 § 2 p.p.s.a., który, mówiąc o przykładowych odpisach (fotokopiach i wydrukach poczty elektronicznej), wymaga ich uwierzytelnienia. Z powyższego przepisu wynika także to, że odpisy sporządzane w innej formie również muszą być uwierzytelnione. Uwierzytelnić pismo może strona, która jest jego autorem, lub jej pełnomocnik (tak m.in. B. Dauter /w:/ B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wydanie II, Kantor Wydawniczy Zakamycze, 2006 r., s. 119-120; podobnie: M. Jagielska, A. Wiktorowska, P. Wajda /w:/ Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, wydanie 2, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013, s. 268 i cyt. tam orzecznictwo oraz poglądy doktryny). Warto wskazać, że takie rozumienie omawianego warunku formalnego znalazło akceptację również w orzecznictwie sądów administracyjnych (vide: m.in. postanowienie NSA z dnia 29 grudnia 2011 r., sygn. akt I OSK 2351/11, LEX nr 1149364).
Nie ulega wątpliwości Sądu, że niedołączenie wymaganej liczby odpisów pisma i odpisów załączników jest brakiem formalnym zażalenia, o którym mowa w art. 49 § 1 p.p.s.a., uniemożliwiającym nadanie prawidłowego biegu, który nie może być usunięty przez sporządzenie odpisów przez sąd (tak również: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. akt II GZ 263/14, LEX nr 1467705).
Mając na względzie powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 197 § 2 p.p.s.a. oraz art. 178 p.p.s.a. - orzekł, jak w pkt. 1 sentencji postanowienia.
Orzekając w pkt. 2 niniejszego postanowienia o zwrocie stronie skarżącej kwoty 100 złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od zażalenia, Sąd postanowił zgodnie z przepisem art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., który stanowi, że sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.