Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Danuta Szydłowska po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi Z. P. na przewlekłość postępowania przed Urzędem Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji unieważniającej prawo z rejestracji wzoru przemysłowego pt. "Teczka na dokumenty" ([...]) postanawia odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy
Pismem z dnia 3 grudnia 2015 r. Z. P. wniósł za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłość postępowania przed Urzędem Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji unieważniającej prawo z rejestracji wzoru przemysłowego pt. "Teczka na dokumenty" ([...]). W skardze został zawarty wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.:Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm. - dalej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Jednakże stosownie do art. 247 p.p.s.a. prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
O oczywistej bezzasadności skargi można mówić wtedy, gdy bez konieczności dokonywania głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego sprawy, jest oczywiste, że skarga nie może zostać uwzględniona. Wskazany przepis nie różnicuje przyczyn bezzasadności skargi, należy zatem stwierdzić, że prawo pomocy nie przysługuje zarówno w razie oczywistej bezzasadności skargi z przyczyn procesowych, jak i z przyczyn uregulowanych w przepisach materialnoprawnych.
W niniejszej sprawie zachodzi przesłanka oczywistej bezzasadności skargi, albowiem została ona wniesiona przed wyczerpaniem środków zaskarżenia przysługujących skarżącemu w postępowaniu przed organem.
Zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka, natomiast zgodnie z § 4 tego przepisu w przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa.
Zgodnie zaś z art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Z akt sprawy nie wynika, by skarżący przed wniesieniem skargi do Sądu na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy RP, wezwał ten organ do usunięcia naruszenia prawa. Wobec tego skarga na przewlekłość postępowania jest niedopuszczalna i będzie podlegać odrzuceniu. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności stwierdzić należy, że ze względu na oczywistą bezzasadność skargi, na podstawie art. 247 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji. Przy orzekaniu na podstawie powołanego przepisu Sąd nie badał sytuacji finansowej skarżącego i jego możliwości płatniczych.