Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Wdowiak po rozpoznaniu w dniu 15 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. B. na przewlekłe prowadzenia postępowania przez Komisję Nadzoru Finansowego postanawia: 1. sprostować z urzędu oczywistą omyłkę pisarską w protokole rozprawy przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie z dnia 11 września 2012 r. w ten sposób, że w miejsce słów: "na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego" wpisać słowa "na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komisję Nadzoru Finansowego"; 2. sprostować z urzędu oczywistą omyłkę pisarską w protokole ogłoszenia orzeczenia przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie z dnia 25 września 2012 r. w ten sposób, że w miejsce słów: "na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego" wpisać słowa "na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komisję Nadzoru Finansowego"; 3. sprostować z urzędu oczywistą omyłkę pisarską w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 września 2012 r. w ten sposób, że w miejsce słów: "na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego" wpisać słowa "na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Komisję Nadzoru Finansowego".
W myśl art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., nr 270 - dalej zwana p.p.s.a.) sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowania, uzupełnienia lub wykładni wyroku sąd może dokonać także na wniosek stron, o czym świadczy treść art. 159 p.p.s.a.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym, sprostowanie niedokładności (nieścisłości) może obejmować właściwe oznaczenie stron, czy też dokładne wymienienie podmiotów postępowania lub pełnej ich nazwy (por. wyrok SN z dnia
18 czerwca 1998 r., II CKN 817/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 16). Ponadto, mówiąc o błędzie pisarskim należy mieć na uwadze widoczne, wbrew zamierzeniom Sądu, niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylną pisownię, błąd gramatyczny albo niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów.
Mając powyższe na uwadze należało uznać, iż w przedmiotowej sprawie zaistniała podstawa do sprostowania protokołu rozprawy, protokołu ogłoszenia orzeczenia oraz sentencji wyroku z dnia 25 września 2012 r., bowiem określenie niewłaściwego przedmiotu postępowania było zabiegiem niezamierzonym i stanowiło wynik oczywistej omyłki.
Z powyższych względów, na podstawie art. 156 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.