Skarga S. w P. na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie zawieszenia działalności banku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 lutego 2011 r. sprawy z urzędu o sprostowanie oczywistej omyłki w postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2011 r. sygn. akt. VI SAB/Wa 40/10 zapadłym w wyniku rozpoznania skargi S. w P. na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie zawieszenia działalności banku postanawia sprostować z urzędu oczywistą omyłkę w postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2011 r. sygn. akt. VI SAB/Wa 40/10 w ten sposób, iż w punkcie drugim sentencji postanowienia w miejsce: "kwotę 500 (pięćset) złotych" wpisać "kwotę 100 (stu) złotych".

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2011 r. sygn. akt. VI SAB/Wa 40/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę S. w P. na bezczynność Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie zawieszenia działalności banku oraz zwrócił stronie skarżącej uiszczony w sprawie wpis sądowy. Zgodnie bowiem z art. 232 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej też jako p.p.s.a.) sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego.

Jednocześnie w punkcie drugim sentencji postanowienia dotyczącym zwrotu uiszczonego wpisu sądowego wystąpiła oczywista omyłka polegająca na mylnym określeniu kwoty zwracanego wpisu. W myśl § 2 ust.1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) wpis stały w sprawach skarg na bezczynność organów administracji publicznej wynosi bowiem 100 zł. Strona skarżąca uiściła wpis sądowy w prawidłowej wysokości wynoszącej 100 zł. Tymczasem Sąd w punkcie drugim sentencji postanowienia zwrócił stronie skarżącej kwotę 500 (pięćset) złotych zamiast 100 złotych. Podanie kwoty 500 złotych jako podlegającej zwrotowi nastąpiło więc wskutek oczywistej omyłki podlegającej sprostowaniu w trybie art. 156 § 1 p.p.s.a.

Zgodnie z art. 156 § 1 p.p.s.a. sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki, przy czym w myśl art. 166 p.p.s.a. do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach. Wykładnia gramatyczna art. 156 § 1 p.p.s.a. wskazuje, że wszystkie opisane w nim nieprawidłowości, muszą cechować się oczywistością, tzn. być bez trudu rozpoznawalne, mieć charakter bezsporny. Oczywistość wadliwości może wynikać z porównania niedokładności, błędu lub omyłki z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami (p. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 kwietnia 2009 r. sygn. akt I GZ 7/09).

Sytuacja taka bezsprzecznie wystąpiła także na gruncie niniejszej sprawy, o czym świadczy porównanie wysokości uiszczonego przez stronę skarżącą wpisu sadowego w prawidłowej kwocie wynoszącej sto złotych z kwotą zwróconą w postanowieniu Sądu z dnia 19 stycznia 2011 r. wynoszącą pięćset złotych.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 156 § 1 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1