Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. W. na bezczynność Krajowej Komisji Rewizyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na pisma skarżącego z [...] maja 2013 r., z [...] marca 2014 r. oraz z [...] maja 2014 r. postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z 26 lipca 2014 r. (k. 2 akt), następnie uzupełnionym pismami z 17 sierpnia 2014 r. (k. 10 akt), z 26 lutego 2015 r. (k. 37 akt), z 1 grudnia 2014 r. (k. 44), a także pismem z 28 maja 2015 r. Z. W. (dalej skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Krajowej Komisji Rewizyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa (dalej Krajowa Komisja Rewizyjna PIIB) w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na jego pisma z [...] maja 2013 r., z [...] marca 2014 r. oraz z [...] maja 2014 r.
W odpowiedzi na skargę Krajowa Komisja Rewizyjna PIIB (k. 17 i nast. akt) w pierwszej kolejności wniosła o odrzucenie skargi wskazując, że pismo skarżącego z [...] maja 2013 r., następnie uzupełnione pismami z [...] marca 2014 r. i z [...] maja 2014 r., stanowiło skargę złożoną w trybie art. 227 k.p.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Każde merytoryczne rozpatrzenie skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Skarga jest dopuszczalna, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu administracyjnego, skargę wniesie uprawniony podmiot oraz gdy skarga spełnia wymogi formalne i została złożona w przewidzianym w prawie trybie i terminie. Stwierdzenie braku którejkolwiek z wymienionych przesłanek uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do jej odrzucenia.
W pierwszej kolejności Sąd zbada zatem czy przedmiot niniejszej skargi należy do jego właściwości.
Jak wynika ze sprawy skarżący pismem z [...] maja 2013 r. zwrócił się do Krajowej Komisji Rewizyjnej PIIB o ustalenie i powiadomienie go kto ponosi odpowiedzialność za zawłaszczenie jego pieniędzy wpłaconych tytułem składek członkowskich w kwocie [...] złotych oraz ubezpieczenia OC w kwocie [...] złotych, co stało się przyczyną niewydania mu zaświadczenia o wpłacie tych pieniędzy.
Następnie pismem z [...] marca 2014 r. skarżący ponownie zwrócił się do Krajowej Komisji Rewizyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa zarzucając, że nie otrzymał odpowiedzi na ww. pismo z [...] maja 2013 r.
Ostatecznie pismem z [...] maja 2014 r. skarżący zażądał zwołania Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu PIIB celem naprawienia szkody, jaką spowodowała uchwała XI Krajowego Zjazdu PIIB z [...] lipca 2012 r. nr [...] - zdaniem skarżącego, niezgodna z powszechnie obowiązującym prawem.
W odpowiedzi na powyższe pisma Krajowa Komisja Rewizyjna PIIB - pismem z [...] czerwca 2014 r., udzieliła skarżącemu odpowiedzi, którą uznała za doręczoną w trybie zastępczym, tj. przewidzianym w art. 44 § 4 k.p.a. Jak wynika z koperty owa odpowiedź wróciła do nadawcy z adnotacją "Zwrot. Nie podjęto w terminie".
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. 2012 r., poz. 270), dalej p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a. Do przypadków tych należy bezczynność organu w wydaniu decyzji administracyjnych; określonego rodzaju postanowień wydawanych w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym i zabezpieczającym; innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach. Przy czym należy podkreślić, że zaskarżenie bezczynności organu administracji publicznej jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest zaskarżenie do sądu administracyjnego decyzji, postanowień oraz innych aktów i czynności z zakresu administracji publicznej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 lipca 2009 r., sygn. akt II GSK 1101/08, Lex nr 552736).