Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.K. na bezczynność Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie nierozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie
Pismem z dnia 27 października 2007 r. skarżący S. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Pracy i Polityki Społecznej, polegającą na nierozpoznaniu wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia [...] marca 2006 r., [...] marca 2005 r. oraz [...] kwietnia 2005 r. (znak [...]).
W wykonaniu zarządzenia z dnia 12 lutego 2008 r. pełnomocnik skarżącego,
r. pr. R. K, został wezwany do udzielenia w terminie 7 dni informacji, czy w związku z decyzją Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2007 r. Nr [...] odmawiającą wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia [...] marca 2006 r., [...] marca 2005 r. oraz [...] kwietnia 2005 r. (znak [...]) podtrzymuje skargę na bezczynność ww. Ministra.
Pismem z dnia 3 marca 2008 r. pełnomocnik skarżącego poinformował Sąd, iż w związku z wydaniem wnioskowanej decyzji cofa skargę na bezczynność ww. organu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - dalej p.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skarżący może cofnąć skargę, przy czym cofnięcie skargi wiąże sąd, chyba że zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Zgodnie z treści art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a w przypadku skutecznego cofnięcia przez skarżącego skargi, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania.
W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie cofnięcie skargi nie wywoła skutków, które mogłyby spowodować nieskuteczność żądania strony.
Dlatego też, działając na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a Sąd orzekł jak w sentencji.