Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Pamela Kuraś-Dębecka po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. Sp. z o.o. z siedzibą w G. o wymierzenie Ministrowi Zdrowia grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002, nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanawia: 1. wymierzyć Ministrowi Zdrowia grzywnę w wysokości 9.308,88 złotych (słownie: dziewięć tysięcy trzysta osiem złotych i osiemdziesiąt osiem groszy), 2. zasądzić od Ministra Zdrowia na rzecz M. Sp. z o.o. z siedzibą w G. kwotę 117 (słownie: stosiedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z 8 stycznia 2010 r. wnioskodawczyni - M. Sp. z o.o. z siedzibą w G. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wymierzenie Ministrowi Zdrowia grzywny na podstawie art. 55 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002r., 153, poz. 1270, ze zm.) - dalej p.p.s.a., w związku z nie przekazaniem przez Ministra Zdrowia jej skargi (pismo z 15 lipca 2009 r.) na bezczynność tego organu po uprawomocnieniu się wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26 listopada 2007 r. w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 1530/07.
W odpowiedzi na ww. wniosek Minister Zdrowia wyjaśnił, że postanowieniem z 14 lipca 2009 r. nr [...] zwrócił wniosek M. Sp. z o.o. z siedzibą w G. o wydanie jej pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, co jego zdaniem stanowiło wykonanie ww. wyroku Sądu z 26 listopada 2007 r. Wobec tego organ uznał, że wniesienie skargi na jego bezczynność w dniu 20 lipca 2009 r.- po wydaniu ww. postanowienia z 14 lipca 2009 r., spowodowało bezprzedmiotowość postępowania w zakresie zarzucanej bezczynności, bowiem skarga ta została wniesiona już po wydaniu tego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 55 § 1 p.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., Sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.
W myśl art. 54 § 1 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (§ 2 cyt. przepisu).
Jak wynika z treści rozpoznawanego wniosku oraz odpowiedzi na niego udzielonej przez Ministra Zdrowia w dniu 20 lipca 2009 r. do Ministra Zdrowia wpłynęła wskazana na wstępie skarga na bezczynność. Zatem od dnia następnego - 21 lipca 2009 r., rozpoczął bieg ustawowy termin trzydziestu dni do przekazania tej skargi do Sądu wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. Ostatnim dniem terminu był 19 sierpnia 2009 r. Do dnia dzisiejszego dokumenty te nie zostały przekazane do Sądu. Wobec tego bezspornym pozostaje fakt, iż organ uchybił obowiązkowi określonemu w art. 54 § 2 p.p.s.a.
Jednocześnie zauważenia wymaga, że ww. postanowieniem z 14 lipca 2009 r. Minister Zdrowia zwrócił wnioskodawczyni jej wniosek dotyczący wydanie jej pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, co zdaniem Ministra stanowiło wykonanie ww. wyroku Sądu z 26 listopada 2007 r. i spowodowało, że skarga na bezczynność - wniesiona w dniu 20 lipca 2009 r., stała się bezprzedmiotowa.
W ocenie Sądu sformułowanie zawarte w art. 55 § 1 p.p.s.a. nakazuje przyjąć, że grzywna, o jakiej mowa w tym przepisie, ma charakter mieszany - dyscyplinująco-restrykcyjny. Na przyjęcie wyłącznie dyscyplinującego charakteru takiej grzywny nie pozwala dyspozycja tego przepisu w zestawieniu z art. 54 § 2 p.p.s.a. Zawarte w art. 55 § 1 p.p.s.a. stwierdzenie "W razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd (...) może orzec o wymierzeniu organowi grzywny (...)" - oznacza, że wyłączną, materialnoprawną przesłanką takiego orzeczenia jest niewypełnienie obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. w terminie przewidzianym w tym przepisie. Jednakże "sąd (...) może orzec" o wymierzeniu organowi grzywny, co oznacza, że rozstrzygając w tej kwestii, Sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a więc między innymi przyczyny niewypełnienia przez organ obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., a także czas, jaki upłynął od wniesienia skargi, i właśnie to, czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie organowi grzywny organ ten obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu (vide: T. Woś /w:/ T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2005, s. 259; tak również: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2006 r., sygn. akt II OSK 1024/06, ONSAiWSA z 2006 r., nr 6 poz. 156).