Dnia 17 marca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Śliwińska po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. S. o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lipca 2015 roku nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia patentu na wynalazek p o s t a n a w i a odmówić D. S. przywrócenia terminu do złożenia skargi na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lipca 2015 roku nr [...].
D. S. (dalej też jako wnioskodawca) w dniu 30 listopada 2015 roku złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lipca 2015 roku nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia patentu na wynalazek.
W uzasadnieniu wskazał, że nie otrzymał przesyłki zawierającej zaskarżoną decyzję a o fakcie, że decyzja zapadła dowiedział się w dniu 28 listopada 2015 roku z pisma organu. Wnioskodawca podkreślił, że z racji wykonywanego zawodu przebywa poza domem i nie jest w stanie kontrolować przychodzących na jego adres przesyłek sądowych. Wyjaśnił nadto, że nie może mieć pretensji do schorowanych rodziców w wieku powyżej osiemdziesięciu lat, że nie dostarczyli mu wszystkich listów.
Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, Sąd zważył, co następuje:
Art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zmianami) wprowadził zasadę, iż czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku jeżeli strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.). Tryb złożenia wniosku szczegółowo reguluje art. 87 p.p.s.a. W myśl § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (§ 3 cyt. przepisu). Natomiast § 2 stanowi, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W niniejszej sprawie, siedmiodniowy termin zakreślony dla dokonania czynności, jaką jest złożenie wniosku o przywrócenie terminu, został zachowany. Wnioskodawca o uchybieniu terminu do złożenia skargi dowiedział się z pisma organu w dniu 29 listopada 2015 roku a w dniu 30 listopada 2015 złożył wniosek o przywrócenie terminu do dokonania powyższej czynności. W zakreślonym w wezwaniu Sądu terminie uzupełnił nadto brak formalny wniosku o przywrócenie terminu składając samą skargę. Z akt sprawy wynika przy tym, że zaskarżoną decyzję odebrał w dniu 16 lipca 2015 roku pełnoletni domownik - pani A. K.
Odnosząc się natomiast do uprawdopodobnienia przez wnioskodawcę braku winy w uchybieniu terminu, stwierdzić należy, iż kryterium braku winy, jako przesłanki możliwości przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu tej czynności (p. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lutego 2003r., II SA 4162/01, Monitor Prawniczy 2003, nr 8, s. 340). Przywrócenie uchybionego terminu ma bowiem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. O braku winy w uchybieniu terminu można zatem mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.