Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Izabela Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. G. na Radę W. w przedmiocie skargi na działanie organu postanawia: przywrócić T. G. termin do wniesienia skargi kasacyjnej
Postanowieniem z dnia 26 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę T. G. na działanie R. W.
Postanowieniem z dnia 18 stycznia 2013 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie przyznał T. G. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata.
Pismem z dnia 19 lutego 2013 r. (data wpływu do Sądu - 25 lutego 2013 r.) Okręgowa Rada Adwokacka poinformowała Sąd o wyznaczeniu pełnomocnika z urzędu dla T. G.
Pismem z dnia 4 marca 2013 r. złożonym na Biurze Podawczym ustanowiony z urzędu pełnomocnik wniósł skargę kasacyjną od postanowienia z dnia 26 listopada 2012 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. We wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej pełnomocnik wskazała, że o fakcie ustanowienia jej pełnomocnikiem została powiadomiona przez Okręgową Radę Adwokacką w dniu 25 lutego 2013 r. Dnia 4 marca 2013 r. została wniesiona skarga kasacyjna od postanowienia z dnia 26 listopada 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - zwanej dalej p.p.s.a. - jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 87 § 1 i § 2 p.p.s.a., pismo wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Należy stwierdzić, iż uchybienie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie nie było przez skarżącego zawinione, bowiem dopiero po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej został wyznaczony dla skarżącego pełnomocnik z urzędu. Wprawdzie samo wystąpienie z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy przez ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika z urzędu nie wpływa na bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, jednak okoliczności z tym związane, jak np. ustanowienie pełnomocnika z urzędu już po upływie terminu do wniesienia środka zaskarżenia, muszą stanowić przyczynę uzasadniającą złożenie wniosku o przywrócenie tego terminu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 lipca 2008 r. sygn. akt I OZ 555/08).
W orzecznictwie wskazuje się, że w przypadku ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika w trybie art. 244 ustawy p.p.s.a., dniem w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej (art. 87 § 1 tej ustawy) jest dzień, w którym adwokat miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, nie później jednak niż dzień upływu 30 dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (postanowienia NSA: z dnia 8 czerwca 2006 r. sygn. akt I FZ 198/2006; z dnia 16 grudnia 2010 r. sygn. akt II FZ 610/10, postanowienie SN z dnia 27 czerwca 2000 r. sygn. akt I CZP 62/00 (OSNC 2001 Nr 1, poz. 7).
W rozpoznanej sprawie należy uznać, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej został złożony w terminie. Adwokat powzięła informację o wyznaczeniu jej pełnomocnikiem w dniu 25 lutego 2013 r.
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wraz ze skargą kasacyjną zostały wniesione w dniu 4 marca 2013 r., zatem należy uznać, że skarżący reprezentowany przez pełnomocnika zachował warunki formalne do pozytywnego rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 26 listopada 2012 r.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 86 § 1 ustawy p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.