Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie VII SA/Wa 1594/11 ze skargi na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wydania nakazu rozbiórki
Sentencja

Maciej Majewski referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. M. o przyznanie prawa pomocy w sprawie VII SA/Wa 1594/11 ze skargi H. M. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wydania nakazu rozbiórki postanawia: przyznać H. M. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.

Uzasadnienie

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął na formularzu PPF wniosek H. M. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu.

Z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż H. M. prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe. Wnioskodawczyni utrzymuje się z dochodu w wysokości 1060 zł., na który składa się emerytura. Posiadany majątek obejmuje połowę domu o pow. 50 m2. Wnioskodawczyni wskazała, że posiada samochód osobowy Opel Astra z 1994 r. Innych danych w formularzu PPF nie wskazała.

Na wezwanie Sądu dodatkowo w piśmie z dnia 19 sierpnia 2011 r. wskazała, że comiesięczne wydatki związane z utrzymaniem kształtują się na poziomie: prąd - 100 zł., gaz - 200 zł., telefon - 30 zł., leki - 190 zł., samochód - 90 zł., żywność - 300 zł., ubrania, środki czystości, woda, szambo - 160 zł. Zaznaczyła, ze wydatki na żywność i ubrania, środki czystości ogranicza do minimum.

W sprawie zważono, co następuje.

Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. przewidują możliwość przyznania stronom postępowania prawa pomocy. Prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie całkowitym (art. 245 § 2 p.p.s.a) lub częściowym (art. 245 § 3 p.p.s.a.), przy czym jego przyznanie uzależnione jest od spełnienia przez stronę ustawowo przewidzianych przesłanek. Żądanie przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata jest wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Przyznanie prawa pomocy jest instytucją wyjątkową, przysługującą jedynie w sytuacjach, gdy poniesienie kosztów przez stronę spowodowałoby u niej uszczerbek w środkach utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zasadą jest, że każdy wnoszący sprawę do Sądu zobowiązany jest ponosić koszty sądowe, a tylko faktyczny brak możliwości finansowych może skutkować zwolnieniem od ich ponoszenia. Należy więc zaznaczyć, że chodzi o taką sytuację finansową, która obiektywnie nie daje możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych. Przyznanie prawa pomocy nastąpić może w przypadku wykazania, że wnioskujący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek lub pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym własnym i swojej rodziny pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym. Jak wynika z powołanych przepisów ciężar udowodnienia istnienia okoliczności, które mogłyby stanowić podstawę przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie spoczywa na stronie.

Biorąc pod uwagę sytuację majątkową H. M. uznać należy, iż uzasadnione jest przychylenie się do wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu. Wnioskodawczyni utrzymuje się z dochodu w wysokości 1060 zł. (emerytura). Dochód ten praktycznie w całości przeznaczany jest na koszty utrzymania, przy wnioskodawczyni zaznaczyła, że wydatki na żywność, ubrania i środki czystości organiczna do niezbędnego minimum. Dodatkowo dochód jest obciążony wydatkami na leki. W tej sytuacji uznano, że stronę nie stać na samodzielne poniesienie kosztów sądowych i opłacenie zawodowego pełnomocnika.

W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1