Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na postanowienie Ministra Zdrowia w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - M. M. na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 września 2018 r. po rozpoznaniu wniosku M. P.-F. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. P.-F. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] maja 2018 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: odmówić M. P.-F. przyznania prawa pomocy w zakresie dotyczącym zwolnienia od kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął wniosek M. P.-F. na wypełnionym formularzu PPF w którym wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych.

Z treści wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawczyni utrzymuje się z dochodów z wynagrodzenia za pracę oraz alimentów w łącznej wysokości 5 275 zł. miesięcznie. Wskazała, że posiada dom o pow. ok. 110 m². Gospodarstwo domowe prowadzi z trójką dzieci w wieku 13, 10 i 6 lat. Z byłym mężem jest rozwiedziona. Posiada do spłaty kredyt zaciągnięty na budowę domu, ponadto spłaca męża z tytułu podziału majątku. Wskazała następujące koszty kredyt 100 tys. zł., spłata podziału majątku 100 tys. zł., opłaty za dom 1 500 zł., opieka dla dzieci 1 000 zł., wyżywienie czterech osób.

W sprawie zważono, co następuje.

Zgodnie z dyspozycją art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), zwanej dalej p.p.s.a przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), a w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2). Żądanie zwolnienia od kosztów sądowych jest wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 245 § 3 p.p.s.a ).

Podkreślić należy, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe (por. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka -Medek, wyd. Zakamycze 2005, s. 594).

Instytucja przyznania prawa pomocy ma zatem charakter wyjątkowy i jest stosowana tylko w przypadkach osób charakteryzujących się trudną sytuacją materialną. Może być więc przyznane na wniosek osób bardzo ubogich znajdujących się ze względu na różne zdarzenia życiowe w sytuacji, która nie pozwala im na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania, lub gdy ich poniesienie byłoby związane z poniesieniem uszczerbku koniecznego dla wnioskującego i jego rodziny, tj. uniemożliwiłoby zaspokojenie najbardziej podstawowych potrzeb życiowych. Inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku spoczywa na wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę sytuację finansową i rodzinną wnioskodawczyni przedstawioną w niniejszej sprawie, uznano, że nie jest uzasadnione przychylenie się do wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.

Należy zauważyć, że z nadesłanego wniosku i okoliczności sprawy nie wynika by strona była w trudnej sytuacji majątkowej. Wnioskodawczyni posiada stałe dochody, posiada dom. Z okoliczności sprawy wynika, że wnioskodawczyni potrafi wygospodarować środki na spłatę prywatnych kredytów, czy opłacanie zawodowego pełnomocnika. Wynika z tego, że jest w stanie wygospodarować wolne środki finansowe. Pamiętać należy, że wydatki związane z opłaceniem prywatnych zobowiązań nie mają pierwszeństwa przed opłaceniem kosztów sądowych, które należy traktować jak inne zobowiązania publicznoprawne. Okoliczności te wskazują, że strony nie można zaliczyć do osób ubogich. Należy też mieć na uwadze, że wpis sądowy, który umożliwi rozpoznanie sprawy sądowej, jest określony w najniższej wysokości - 100 zł. i został przez wnioskodawczynię opłacony. Na późniejszym etapie sprawy mogą pojawić się inne wydatki, ale te są związane z wolą strony skarżącej (ew. opłata za sporządzenie uzasadnienia wyroku jeżeli wyrok nie będzie sporządzany z urzędu - 100 zł. oraz wpis od ew. skargi kasacyjnej jeżeli strona zdecyduje się taką skargę wnosić - 100 zł.). Okoliczności sprawy wskazują, że strona posiada środki na opłacenie ww. kosztów sądowych, pozostają one w zasięgu finansowym strony. Z tych względów odmówiono przyznania prawa pomocy.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1