Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Kuśmirek po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. A. D. na uchwałę Okręgowej Rady Lekarskiej w W. z dnia [...] kwietnia 2007 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia uchwały w sprawie zawieszenia prawa wykonywania zawodu postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adw. A. S., kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) oraz kwotę 39,60 zł (trzydzieści dziewięć złotych i sześćdziesiąt groszy) stanowiącą 22 % podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, łącznie kwotę 219,60 zł (sto dwieście dziewiętnaście złotych i sześćdziesiąt groszy).
Z akt sprawy - pisma Okręgowej Rady Adwokackiej w W. datowanego na dzień 3 kwietnia 2008 r. - wynika, iż w związku z tym, że S. A. D. złożył wniosek o ponowne zbadanie podstaw skargi kasacyjnej, Okręgowa Rada Adwokacka w W. zmieniła pełnomocnika z urzędu dla S. A. D. i w miejsce adw. P. Ko. wyznaczyła adw. A. S.
Przy piśmie datowanym na dzień 8 maja 2008 r. adw. A. S. złożył opinię o braku podstaw merytorycznych do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia [...] listopada 2007 r., którym została odrzucona skarga S. A. D. w niniejszej sprawie.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony przez właściwe organy samorządu zawodowego pełnomocnik w ramach uzyskanego przez stronę prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio do zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz.1348 ze zm.) za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przysługuje 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej jednak niż 120 zł.
Z akt sprawy wynika, że adw. A. S. został wyznaczony po wydaniu postanowienia o odrzuceniu skargi oraz po złożeniu przez S. A. D. wniosku o ponowne zbadanie podstaw skargi kasacyjnej. Nie prowadził on niniejszej sprawy w I instancji, w rozumieniu § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, dlatego też przysługuje mu wynagrodzenie w wysokości 75 % stawki minimalnej. Zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia tak ustaloną opłatę należy podwyższyć o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.