Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. i J. C. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2008r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku

Uzasadnienie

W niniejszej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny wydał i ogłosił wyrok w dniu 28 stycznia 2009r., zatem termin do złożenia wniosku o jego uzasadnienie upłynął w dniu 4 lutego 2009r. Postanowieniem z dnia 9 marca 2009r. Sąd odmówił sporządzenia uzasadnienia ww. wyroku, gdyż wniosek strony w tym zakresie został nadany w Urzędzie Pocztowym w W., w dniu 17 lutego 2009r. (data stempla pocztowego), a więc z uchybieniem 7 dniowego terminu do jego wniesienia. Postanowienie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżących w dniu 16 marca 2009 r.

W dniu 25 marca 2009 r. (data nadania) skarżący złożyli wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku. W uzasadnieniu wskazali, iż na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku, jak i podczas ogłoszenia wyroku nie byli obecni. Nie był obecny również reprezentujący ich adwokat. Skarżący podnieśli, że pomimo zapewnień pełnomocnik nie złożył wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Po otrzymaniu informacji, iż do sądu nie wpłynął ww. wniosek skarżący złożyli go osobiście.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zw. ppsa, sąd odrzuci spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu.

Stosownie do przepisu art. 87 § 1 i § 4 ww. ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. Natomiast zgodnie z art. 87 § 2 ppsa, w piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Wskazać należy, że przywrócenia terminu może domagać się strona, która przyznaje, iż nie dokonała czynności w terminie i jest w stanie uprawdopodobnić, że stało się tak bez jej winy ze względu na wystąpienie okoliczności od niej niezależnych, którym pomimo dołożenia należytej staranności nie była w stanie przeciwdziałać (post. NSA z dnia 25 maja 2004 r, FZ 63/04, niepubl.).

Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika bowiem z akt niniejszej sprawy skarżący byli reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika (pełnomocnictwo z dnia [...] października 2008r.). Postanowienie o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku zostało doręczone pełnomocnikowi skarżących w dniu 16 marca 2009r. Ten dzień był zatem dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Od tego dnia rozpoczynał swój bieg siedmiodniowy termin na złożenie wniosku o jego przywrócenie. Termin ten minął więc w dniu 23 marca 2009r, natomiast pismo zawierające przedmiotowy nadano w Urzędzie Pocztowym w W. w dniu 25 marca 2009r., a więc z uchybieniem ustawowego terminu, o którym mowa ww. art. 87 § 1 ppsa.

Wskazać jednocześnie należy, iż pełnomocnik jest osobą, która dokonuje czynności procesowych za reprezentowaną stronę postępowania. Pełnomocnictwo obejmuje z mocy prawa umocowanie do dokonywania wszystkich łączących się ze sprawą czynności procesowych. Czynności te wywołują skutki prawne bezpośrednio dla mocodawcy, niezależnie od tego, czy wykonane zostały dobrze czy źle. Pełnomocnik zobowiązany jest do starannego działania i za takie działania ponosi odpowiedzialność wobec mocodawcy. Tym samym działania te należy traktować tak, jakby były podejmowane przez samego mocodawcę, a zatem nie można przyjąć, że skarżący uchybił terminowi bez swojej winy (por. post. SN z dnia 15 grudnia 1999 r, II UKN 678/99 OSNAPiUS 2001/11 poz. 402).

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 88 ppsa orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1