Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Stopczyński po rozpoznaniu w dniu 8 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej postanawia odmówić Z.K. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...]
Postanowieniem z dnia 4 stycznia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Z.K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...], wniesioną do Sądu z uchybieniem terminu do jej wniesienia.
Postanowieniem z dnia 5 maja 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.
Przy piśmie z dnia 8 lipca 2010 r. (data wpływu pisma do Sądu) [...] Urząd Wojewódzki w [...] Delegatura - Placówka Zamiejscowa w [...] przekazał do Sądu pismo pełnomocnika z urzędu adw. Z.J. zatytułowanego ‘wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...]. Adw. Z.J. działając jako pełnomocnik z urzędu Z.K. wniosek oparł na twierdzeniu, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy skarżącego, a uzasadnił tym, że uchybienie miało miejsce z uwagi na rozpoznawanie przez Sąd wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie pełnomocnika do złożenia skargi, a w rezultacie doręczenie postanowienia sądu w tym przedmiocie stosownemu organowi samorządu zawodowego nastąpiło już po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, co z kolei uzasadnia przywrócenie terminu do złożenia przedmiotowej skargi kasacyjnej. Pełnomocnik skarżącego wskazał również, że uchybienie terminowi do wniesienia skargi spowodowało ujemne dla skarżącego skutki w zakresie postępowania sądowego. Gdyby profesjonalny pełnomocnik działał za Z.K. skarga do Sądu zostałaby prawidłowo skierowana, w efekcie nie zostałaby odrzucona, a Sąd rozpoznałby sprawę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z dyspozycją art. 86 § 1 i 87 § 1 i § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a./ Sąd może na wniosek przywrócić termin stronie, która bez swojej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym. Wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do Sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Przesłanką przywrócenia terminu jest brak winy. Wiąże się to z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu własnych spraw. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć. Przy ocenie braku winy należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Nie jest dopuszczalne przywrócenie terminu, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.
Zgodnie z dyspozycją art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Regułę ogólną w stosunku do rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, a więc decyzji administracyjnych oraz postanowień wydawanych w administracyjnym postępowaniu jurysdykcyjnym, egzekucyjnym i zabezpieczającym stanowi to, iż początkową datą terminu będzie - zgodnie z art. 111 § 1 kodeksu cywilnego w zw. z art. 83 § 1 p.p.s.a. - dzień następny po dniu, w którym skarżącemu zostało doręczone rozstrzygnięcie podlegające zaskarżeniu.