Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy o sygn. akt VII SA/Wa 1978/09 ze skargi S. B. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2009 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę S. B., jako wniesioną z uchybieniem terminu o jakim mowa w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a.
W dniu 11 grudnia 2009 r. skarżący wraz ze skargą kasacyjną złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, wskazując, że zaskarżona decyzja została odebrana przez jego syna D. B.. Ponadto skarżący wskazał, że przesyłka została odebrana przez syna w dniu 28 sierpnia 2009 r. na ulicy. Syn złożył tylko podpis, natomiast datę odbioru wpisał później listonosz. W ocenie skarżącego miejsce wręczenia listu nie pozwalało na skuteczną kontrolę daty przyjęcia przesyłki. Skarżący przyznał, że przesyłkę otrzymał w dniu 31 sierpnia 2009 r. po powrocie z weekendu. Dodatkowo wskazał na trudności z terminowym doręczaniem przesyłek przez pocztę oraz fakt, że w dniu 26, 27 września 2009 r. były dniami wolnymi od pracy.
W jego ocenie ww. okoliczności świadczą o tym, że dzień 28 września 2009 r. był właściwy do złożenia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Art. 86 § 1 p.p.s.a. stanowi, iż jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
W świetle postanowień zawartych w ww. przepisach, uchybiony termin do wniesienia skargi należy przywrócić w przypadku, gdy strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu, wniosek ten zostanie wniesiony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, jednocześnie z wniesieniem wniosku zostanie dopełniona czynność, dla której określony był termin (w tym przypadku wniesienie zażalenia do sądu administracyjnego - por. 87 § 4 p.p.s.a.), we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (por. art. 87 § 2 p.p.s.a.), powstaną ujemne dla strony skutki w zakresie postępowania sądowego (patrz: art. 86 § 2 p.p.s.a.).
W związku z powyższym, pomimo, iż wnioskodawca złożył do Sądu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi oraz pomimo powstania ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowoadministracyjnego, to we wniosku nie uprawdopodobnił okoliczności, które mogłyby wskazywać na brak winy w uchybieniu terminu.
Jak wynika z akt sprawy zaskarżona decyzja została doręczona S. B. w trybie art. 43 K.p.a. Przewidziana w art. 43 K.p.a. zastępcza forma doręczenia pisma rodzi domniemanie prawne, że pismo zostało doręczone adresatowi. Domniemanie to może zostać obalone, gdy adresat udowodni, że mimo zastosowania zastępczej formy doręczenia pismo nie zostało mu doręczone z przyczyn od niego niezależnych lub doręczenie to nastąpiło w sposób wadliwy.