Dnia 23 lutego 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.Z. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi A.Z. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2015 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku
W dniu 8 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał wyrok, którym oddalił skargę A.Z. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2015 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego.
Zgodnie z art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia odpisu sentencji wyroku. Wobec tego termin na złożenie wniosku w niniejszej sprawie upłynął w dniu 15 stycznia 2016 r.
W piśmie z 21 stycznia 2016 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym) skarżący złożył wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku oraz wniosek o przywrócenie terminu do złożenia przedmiotowego wniosku. Skarżący wskazał, że od 10 do 17 stycznia 2016 r. przebywał w zakładzie rehabilitacji leczniczej. Wskazał, że próby telefonicznego uzyskania informacji o treści wydanego wyroku powiodły się dnia 18 stycznia 2016 r. Ze względu na niemożność uzyskania wiedzy o końcowym rozstrzygnięciu wynikającą z faktu poddania się leczeniu i znacznie ograniczającą a przez to nieskuteczną próbę uzyskania tej wiedzy drogą telefoniczną, nie był w stanie złożyć wniosku w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 i 87 § 4 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Warunkiem skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu jest łączne spełnienie przesłanek ustanowionych w przepisach art. 86 i art. 87 p.p.s.a., tj. uprawdopodobnienie przez stronę braku winy w uchybieniu terminu (art. 86 § 1 i art. 87 § 2), spowodowanie przez uchybienie terminu ujemnych skutków dla strony (art. 86 § 2), dochowanie terminu do wniesienia wniosku (art. 87 § 1) i dopełnienie uchybionej czynności (art. 87 § 4).
W przedmiotowej sprawie niewątpliwie niedokonanie przez skarżącego czynności w terminie powoduje dla niego ujemne skutki w postaci odmówienia sporządzenia uzasadnienia, przez co zamyka drogę do złożenia skargi kasacyjnej. Jednakże, aby ich uniknąć konieczne jest spełnienie łączne wszystkich pozostałych przesłanek uzasadniających przywrócenie terminu do dokonania czynności.
Kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się - zgodnie z orzecznictwem i literaturą przedmiotu - z obowiązkiem do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, której pełnomocnik nie mógł usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Warunkiem dopuszczalności przywrócenia stronie terminu do dokonania czynności procesowej, jest zatem uprawdopodobnienie wnioskodawcy, że mimo całej staranności nie mógł on dokonać czynności w terminie, to znaczy, że zachodziły przeszkody od niego niezależne oraz istniejące przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej. W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa (por. wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2007r., sygn. akt II OSK 479/07, publ: www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Do okoliczności faktycznych, które mogą uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminu należy np. nagła choroba, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą (por. wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 2001 r., sygn. akt I SA/Wr 676/99, publ: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).