Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Izabela Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonego postanowienia
Pismem z dnia 30 września 2015 r. M. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia i wezwaniu do wykonania obowiązku zaszczepienia dziecka. Do skargi skarżąca załączyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia wraz z wnioskiem o zawieszenie postępowania egzekucyjnego.
Uzasadniając złożony wniosek skarżąca wskazała na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skarżąca podała, że grzywny w celu przymuszenia, które są nałożone na skarżącą i jej męża, stanowią wysokie obciążenie dla budżetu jej rodziny i obecnie nie jest w stanie zapłacić tej kwoty. Skarżąca zauważyła, że grzywna ta może być nakładana wielokrotnie. Skarżąca podniosła, że posiada troje dzieci i tylko jedna osoba pracuje. Miesięczne dochody pokrywają koszty opłacenia czynszu i pozostałych opłat, dojazdów oraz wyżywienia i utrzymania całej rodziny. Znaczna część dochodu jest przeznaczana na wydatki związane z dietą bezglutenową i bezmleczną najstarszego syna, bezmleczną dietą młodszego syna oraz lekarstwa i suplementy diety zalecane przez specjalistów, bowiem najstarszy syn jest pod opieką lekarza reumatologa, kardiologa, ortopedy, neurologa, dermatologa, alergologa oraz okulisty.
Skarżąca podała, że w razie podjęcia próby egzekucji tej kwoty przez organ, będzie zmuszona wykonać szczepienia ochronne wskazane w tytule wykonawczym, które niesie ze sobą nieodwracalne skutki, których w żaden sposób nie można cofnąć ani zrekompensować. Nie jest możliwe podjęcie takich zabiegów medycznych, które całkowicie i bezpiecznie usuną wszystkie składniki podanej szczepionki oraz usuną efekty ich działania, pozostawiając organizm w stanie sprzed wykonania zabiegu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Na wstępie rozważań należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 61 § 1 ust. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) dalej zwanej p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W tym zakresie wyjątek od zasady ustanawia treść art. 61 § 3 p.p.s.a., zgodnie z którą po przekazaniu sądowi skargi Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, w wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Rozstrzygając wniosek w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych, do których ustawa zalicza: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Interpretacja art. 61 § 3 p.p.s.a. nasuwa wniosek, że ocena wskazanych w nim okoliczności pozostaje w gestii Sądu, natomiast obowiązkiem skarżącego jest nie tylko wskazanie na możliwość zaistnienia wskazanych zdarzeń, ale również uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.