Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie ze skargi [...] S.A. [...] w [...] na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2014 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
W dniu 3 grudnia 2014 r. (data stempla pocztowego) skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2014 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia na skarżącego grzywny w celu przymuszenia. Skarżący wniósł o "określenie, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu", który należało potraktować jako wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, skarżący zaniechał uzasadnienia ww. wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej ppsa, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Pod pojęciem wyrządzenia znacznej szkody należy rozumieć taką szkodę - majątkową lub niemajątkową - której nie będzie można wynagrodzić przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub nie będzie można jej wyegzekwować ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (post. NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04). Natomiast trudne do odwrócenia skutki to takie skutki prawne lub faktyczne, które raz zaistniałe spowodują istotną bądź trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
Należy zauważyć, że to na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, tym samym uzasadnienie wniosku powinno wskazywać na konkretne zdarzenia świadczące o tym, iż w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne.
Wnioskujący musi dokładanie przytoczyć okoliczności, które przemawiają za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, gdyż od uprawdopodobnienia niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody i negatywnych skutków zależy orzeczenie Sądu (postanowienie NSA z dnia 7 kwietnia 2005 r., sygn. akt II OZ 201/2005). Uprawdopodobnienie zaś okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania decyzji spoczywa na stronie skarżącej (postanowienie NSA z dnia 13 grudnia 2004 r., sygn. akt FZ 496/2004).
We wniosku inicjującym przedmiotowe postępowanie skarżący nie przedstawił żadnych argumentów przemawiających za wystąpieniem niekorzystnych z punktu widzenia jego interesów następstw wykonania postanowienia, zaniechał jakiegokolwiek uzasadnienia wniosku w tym zakresie. Skarżący nie wyjaśnił, na czym polegałaby ewentualna znaczna szkoda bądź trudne do odwrócenia skutki związane z wykonaniem zaskarżonego postanowienia.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 61 § 3 ppsa, Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.