Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Stawecki po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. o wstrzymanie wykonania postanowienia Ministra Zdrowia z dnia [...] grudnia 2017 r. znak: [...] w sprawie ze skargi M. M. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] grudnia 2017 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
M. M. ("skarżący") wniósł skargę na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] grudnia 2017 r. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia. Grzywnę tę nałożono na skarżącego z powodu uchylania się przez niego od poddania małoletniej córki obowiązkowym szczepieniom ochronnym.
Pismem z dnia [...] kwietnia 2018 r. skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Skarżący wskazał we wniosku, że zaszczepienie dziecka może spowodować nieodwracalne skutki dla jego zdrowia, oraz że nałożone na niego i jego żonę grzywny stanowią wysokie obciążenie dla budżetu jego rodziny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm., dalej: "P.p.s.a."), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Jednak art. 61 § 3 P.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 P.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (wyjątek stanowią tu przepisy prawa miejscowego, które weszły w życie), chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Jednak art. 61 § 3 P.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 P.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (wyjątek stanowią tu przepisy prawa miejscowego, które weszły w życie), chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wskazanie przez skarżącego we wniosku okoliczności, które uzasadniają niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie takiego wniosku powinno więc odnosić się do konkretnych wydarzeń czy sytuacji, które tłumaczyłyby wstrzymanie wykonania aktu lub czynności w stosunku do wnioskodawcy. Co więcej, jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. akt I OZ 1236/14, publ. LEX nr 1 624 317, nie ma podstaw, by "[...] żądać od sądu poszukiwania argumentów przemawiających za wstrzymaniem wykonania aktu za samą stronę". Należy dodać, że skutki te powinny powstać w sferze interesu prawnego strony i nakładać na nią nowe prawa lub obowiązki, które będą podlegać wykonaniu. Dla uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania rozstrzygnięcia dotyczącego należności pieniężnej nie jest wystarczające samo powołanie się na zagrożenie dla sytuacji materialnej skarżącego. Twierdzenia wnioskodawcy powinny zostać poparte dokumentami źródłowymi, dotyczącymi jego sytuacji finansowej oraz majątkowej.