Referendarz sądowy - Katarzyna Pakuła - Getka Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 maja 2014 r. po rozpoznaniu wniosku J. Ż. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi J. Ż. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2014 r., znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: odmówić J. Ż. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym dotyczącym zwolnienia od kosztów sądowych.
W dniu 22 kwietnia 2014 r. wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie formularz wniosku PPF o przyznanie prawa pomocy J. Ż., w którym wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych.
W niniejszej sprawie zważono, co następuje:
Prawo pomocy jest szczególną instytucją postępowania przed sądami administracyjnymi, mającą na celu zagwarantowanie konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które nie są w stanie samodzielnie ponieść kosztów postępowania sądowego.
Instytucja przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, którego domaga się skarżący, zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przez uszczerbek utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny należy rozumieć dopiero takie zachwianie sytuacji materialnej i bytowej wnioskodawcy, iż nie byłby on w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 marca 2005 r., sygn. akt: II FZ 137/05, niepub. ).
Podkreślić należy, że instytucja przyznania prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jest stosowana tylko w przypadkach osób charakteryzujących się ubóstwem (przykładowo do takich osób można zaliczyć bezrobotnych bez prawa do zasiłku lub osoby ze względu na okoliczności życiowe pozbawione całkowicie środków do życia).
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy bada się nie tylko stan majątkowy i sytuację materialną strony ubiegającej się o przyznanie prawa pomocy, ale także wszystkich osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym, ponieważ obowiązek niesienia pomocy spoczywa także na innych członkach rodziny.
Z powyższego wynika, że strona ma prawo do ubiegania się o zwolnienie od kosztów sądowych, ale po spełnieniu przesłanek wskazanych w przepisie art. 246 § 1 p.p.s.a.
Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy uznano, że wnioskodawca nie kwalifikuje się do przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z rodzicami E. Ż. i J. Ż. Wobec tego uwzględniono w niniejszej sprawie dane zawarte we wniosku J.Ż. wniesionego w sprawie VII SA/Wa 499/14. Z podanych danych w formularzu wynika, że rodzina wnioskodawcy utrzymuje się z dochodów uzyskiwanych z tytułu wynagrodzenia za pracę przez J. Ż. w wysokości 5.800,00 złotych miesięcznie.
Z uzupełnionych formularzy wynika, że ojciec wnioskodawcy posiada 1/6 części udziału domu o pow. 60 m², natomiast wnioskodawca 2/36 udziału nieruchomości. Skarżący podkreślił, że jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku, studentem Politechniki Warszawskiej. Pozostaje na utrzymaniu rodziców. Dodał, że czesne za studia wynosi 2.500,00 złotych za semestr.
Biorąc pod uwagę wysokość uzyskiwanego dochodu przez ojca wnioskodawcy z którym prowadzi wspólne gospodarstwo domowe stwierdzono, że jest on w stanie samodzielnie ponosić koszty sądowe bez spowodowania uszczerbku w koniecznym utrzymaniu siebie i rodziny.