Sprawa ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora nadzoru Budowlanego w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Kowalska po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. na postanowienie Głównego Inspektora nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2007 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia postanawia odmówić M. P. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2008 r.

Uzasadnienie strona 1/2

W zażaleniu datowanym na dzień 2 grudnia 2008 r. (9 grudnia 2008 r. data prezentaty Sądu), złożonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżąca M. P. wniosła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu z dnia 6 października 2008 r.

Uzasadniając wymieniony wniosek wskazała m.in., iż w dniu 14 października 2008 r. podczas rozmowy telefonicznej uzyskała informację o odbytej rozprawie i pismem z dnia 14 października zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie doręczenia sentencji wyroku oraz uzasadnienia. Dopiero po przeszło 40 dniach otrzymałam odpowiedź z Sądu. M. P. wskazała także, że wcześniej nie otrzymała żadnych informacji czy też wskazówek o ewentualnych przeszkodach w doręczeniu sentencji oraz uzasadnienia poza niepełnym - niewłaściwym - pouczeniem zawartym w zawiadomieniu z dnia 7 sierpnia 2008 r. o terminie rozprawy. Jej zdaniem wspomniane zawiadomienie nie uwzględniało w pełni treści zawartej w art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 z póżn. zm.). Wnioskodawczyni podniosła, że uchybienie terminu wynikało nie z jej winy lecz z winy błędnego pouczenia zawartego w/w dokumencie. Zgodnie zaś z art. 6 wymienionej ustawy, Sąd powinien udzielić jej jako stronie występującej bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań. Jeżeli więc Sąd w zawiadomieniu o rozprawie poinformował stronę o tym, że jej obecność nie jest obowiązkowa, to konsekwentnie powinien pouczyć ją, że na rozprawie może zapaść wyrok, który nie podlega doręczeniu stronie, a którego zaskarżenie będzie możliwe po uprzednim złożeniu wniosku o jego uzasadnienie w terminie 7 dni od ogłoszenia tego wyroku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 86 § 1 i 87 § 1 i § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - zwanej ppsa, Sąd może na wniosek przywrócić termin stronie, która bez swojej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym. Wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do Sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 w/w ustawy). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.

Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu własnych spraw. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej, można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd winien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o własne interesy.

Strona 1/2