Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie zobowiązania do doprowadzenia zabytku do jak najlepszego stanu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Maria Tarnowska po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2014 r. znak: [...] w przedmiocie zobowiązania do doprowadzenia zabytku do jak najlepszego stanu postanawia: 1. odmówić A M. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, 2. zwrócić A. M. ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpis sądowy w kwocie 200 zł (dwieście złotych).

Uzasadnienie

W dniu 6 marca 2014 r. A. M. złożyła skargę na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2014 r., znak: [...].

Postanowieniem z dnia 28 maja 2014 r. Sąd odrzucił skargę A. M. z powodu nieuzupełnienia braków formalnych skargi w terminie.

Wymienione postanowienie zostało doręczone skarżącej w dniu 10 czerwca 2014 r. (k. 25).

W dniu 12 czerwca 2014 r. (data stempla pocztowego) A. M. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.

W uzasadnienia wniosku podała, że wezwanie i awizo nie zostało jej doręczone w sposób prawidłowy oraz nie została pouczona, że nieuzupełnienie braków formalnych skargi w zakreślonym terminie spowoduje jej odrzucenie. Zaznaczyła także, że skrzynki na listy w miejscu, w którym mieszka są dewastowane i najprawdopodobniej w ich wyniku korespondencja zaginęła.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje.

Wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi nie podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. Stosownie zaś do art. 87 § 1 i 2 ppsa żądanie przywrócenia terminu należy zgłosić w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a w piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy strony w uchybieniu terminu.

Z treści przywołanych przepisów wynika, że uchybiony terminu należy przywrócić jeśli łącznie zostaną spełnione następujące przesłanki:

1. strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu,

2. wniosek ten zostanie wniesiony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi,

3. jednocześnie z wnioskiem zostanie dopełniona czynność, dla której określony był termin,

4. we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu oraz powstaną ujemne dla strony skutki w zakresie postępowania sądowego.

Co prawda skarżąca zachowała siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, ale nie wykazała braku winy w uchybieniu terminu.

Samo oświadczenie strony skarżącej, że nie otrzymała pierwszego i drugiego awiza jest w tym zakresie niewystarczające. Stanowisko A. M. powinno być poparte przynajmniej reklamacją od operatora pocztowego. Takiego jednak dowodu źródłowego skarżąca nie przedstawiła. Wezwanie skierowane do skarżącej było dwa razy awizowane, a w związku z tym okoliczność zagubienia pierwszego i drugiego awiza w skrzynce pocztowej jest mało prawdopodobne. Argumenty więc skarżącej na temat dewastowania skrzynek pocztowych w miejscu jej zamieszkania nie mogą wywołać zamierzonego skutku prawnego.

Instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy. Te okoliczności nie wystąpiły w przedmiotowej spawie.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 87 § 1 i 2 ppsa, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1