Starszy referendarz sądowy - Katarzyna Pakuła - Getka Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 kwietnia 2015r. po rozpoznaniu wniosku adwokata M. S. w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] stycznia 2014r., znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie umorzenia opłaty legalizacyjnej postanawia : przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie adwokatowi M. S. ustanowionemu w ramach prawa pomocy dla M. S.kwotę 240,00 złotych, podwyższoną o stawkę 23 % podatku od towaru i usług tj. kwotę 55,20 złotych, z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zakresie reprezentowania skarżącej w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji, łącznie kwotę 295,20 złotych (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych, dwadzieścia groszy).
Postanowieniem z dnia 7 października 2014r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał M. S. prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w Warszawie pismem z dnia 17 listopada 2014r. poinformowała o wyznaczeniu adwokata M. S. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej, która upoważniła aplikanta adwokackiego M. Z. do zastępowania ją w niniejszej sprawie przed wojewódzkim sądem administracyjnym w Warszawie.
Na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w dniu 21 stycznia 2015r. stawiła się aplikant adwokacki M. Z. zgłosiła wniosek o zasądzenie kosztów udzielonej pomocy prawnej i oświadczyła, że koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części.
Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2015r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę skarżącej.
W niniejszej sprawie zważono co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461).
W myśl § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawki minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji, w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna ani decyzja czy też postanowienie Urzędu Patentowego - wynoszą 240 zł.
W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, stosownie do § 20 rozporządzenia, powinien ponadto zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
W rozpoznawanej sprawie aplikant adwokacki M. Z. działająca w imieniu pełnomocnika z urzędu skarżącej adwokat M. S. zapoznała się z aktami sprawy w dniu 7 stycznia 2015r. oraz uczestniczyła na rozprawie w dniu
21 stycznia 2015r. i oświadczyła do protokołu z rozprawy, że koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały zapłacone w całości ani w części
W sprawie zaistniały zatem przesłanki uzasadniające przyznanie adw. M. S. wynagrodzenie za reprezentowanie skarżącej w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji według stawki określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c powołanego rozporządzenia (240 zł), podwyższonego o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania ( 23%).
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a w związku § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c wyżej powołanego rozporządzenia orzeczono jak w sentencji postanowienia.