Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Bożena Więch - Baranowska po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] stycznia 2012 r., znak: [...] w przedmiocie nakazu wycofania produktu z obrotu postanawia: odmówić M. P. przywrócenia terminu do wniesienia skargi. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Pismem z dnia 29 lutego 2012 r. skarżący złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] stycznia 2012 r., znak: [...] w przedmiocie nakazu wycofania produktu z obrotu. Do wniosku skarżący załączył przedmiotową skargę.
W uzasadnieniu powyższego wniosku skarżący wskazał, że przesyłkę zawierającą decyzje z dnia [...] stycznia 2012 r. odebrał jego ojciec, który nie mógł mu jej przekazać, gdyż w okresie od 5 stycznia 2012 r. do dnia 23 lutego 2012 r. skarżący przebywał poza granicami kraju w podróżach służbowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 i 87 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Warunkiem skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu jest łączne spełnienie przesłanek ustanowionych w przepisach art. 86 i art. 87 p.p.s.a., tj. uprawdopodobnienie przez stronę braku winy w uchybieniu terminu (art. 86 § 1 i art. 87 § 2), spowodowanie przez uchybienie terminu ujemnych skutków dla strony (art. 86 § 2), dochowanie terminu do wniesienia wniosku (art. 87 § 1) i dopełnienie uchybionej czynności (art. 87 § 4).
Jednocześnie ustawodawca w art. 88 p.p.s.a. postanowił, iż spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu Sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Wnioskiem spóźnionym jest wniosek złożony z uchybieniem terminu wskazanego w art. 87 § 1 p.p.s.a., a więc złożony po upływie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
W przedmiotowej sprawie niewątpliwie niedokonanie czynności w terminie powoduje dla strony ujemne skutki w postaci odrzucenia skargi, a co za tym idzie powoduje że skarga nie będzie rozpoznana merytorycznie. Jednakże aby ich uniknąć konieczne jest spełnienie łączne wszystkich pozostałych przesłanek uzasadniających przywrócenie terminu do dokonania czynności.
Wniosek o przywrócenie terminu został nadany w Urzędzie Pocztowym w dniu
1 marca 2012 r. (data stempla pocztowego), a więc w terminie 7 dniu od dnia w którym skarżący dowiedział się o treści decyzji. Zgodnie z art. 87 § 4 p.p.s.a. równocześnie z wnioskiem strona dokonała czynności, której nie dokonała w terminie. Ponadto zgodnie z § 3 ww. przepisu skarżący wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wniósł za pośrednictwem organu, którego działanie jest przedmiotem skargi.
Ostatnim warunkiem od którego zależy skuteczność wniosku jest uprawdopodobnienie okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się - zgodnie z orzecznictwem i literaturą przedmiotu - z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie uchybionego terminu nie jest dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Warunkiem dopuszczalności przywrócenia stronie terminu do dokonania czynności procesowej, jest zatem uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo całej staranności nie mogła ona dokonać czynności w terminie, to znaczy, że zachodziły przeszkody od niej niezależne oraz istniejące przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej.
W niniejszej sprawie skarżący we wniosku o przywrócenie terminu powołał się na późne poinformowanie go przez ojca, który odebrał korespondencję z uwagi na fakt, że w okresie od 5 stycznia 2012 r. do dnia 23 lutego 2012 r. skarżący przebywał poza granicami kraju w podróżach służbowych. Oznacza to, że działanie skarżącego nie wynika z braku jego winy.
W tym miejscu należy wskazać, że z załączonych do wniosku oświadczeń D. O. i S. K. wynika, iż skarżący we wskazanym okresie mógł przebywać za granicą. Jednakże oświadczenia te nie zostały podpisane osobiście przez ww. osoby. W tej sytuacji Sąd nie mógł przyjąć, iż skarżący uprawdopodobnił, iż uchybienie terminu do wniesienia skargi było przez niego niezawinione.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.