Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.K. na czynność Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w przedmiocie udzielenia wyjaśnień w kwestii przyznania renty postanawia: odmówić skarżącemu przywrócenia terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 26 stycznia 2012 r.
W niniejszej sprawie postanowieniem z dnia 26 stycznia 2012 r. Sąd odrzucił zażalenie M. K. na postanowienie z dnia 14 listopada 2011 r.. Odpis postanowienia został doręczony skarżącemu w dniu 7 lutego 2012 r. W dniu 29 lutego 2012 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) M. K. złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 26 stycznia 2012r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie zaś do art. 87 § 2 ustawy, w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W niniejszej sprawie skarżący nie wykazał, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu własnych spraw. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć. Za taką nie dającą się przezwyciężyć przeszkodę nie można uznać okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku.
M. K., w treści wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 26 stycznia 2012 r. wskazał, że powinien być przywrócony termin do wniesienia zażalenia ze względu na pozostawanie skarżącego na zwolnieniach lekarskich, jednocześnie dołączył zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy od dnia 8 listopada 2011 r. do 31 stycznia 2012 r. oraz zwolnienia lekarskie obejmujące okresy: od 2 lutego 2012 r. do 20 lutego 2012 r. oraz od 22 lutego do 29 lutego 2012 r..
Wskazać należy, iż w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że samo zwolnienie lekarskie nie jest potwierdzeniem braku winy w uchybieniu terminu. Niekoniecznie musi ono bowiem oznaczać niemożność dokonania w sposób prawidłowy konkretnej czynności procesowej.
W ocenie Sądu nadesłane przez skarżącego dokumenty nie świadczą o braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z 26 stycznia 2012 r.
Odpis postanowienia z dnia 26 stycznia 2012 r. doręczony został M. K. w dniu 7 lutego 2012 r., termin do wniesienia zażalenia na to postanowienie upływał zatem z dniem 14 lutego 2012 r.
Warto zauważyć, że ze zwolnienia lekarskiego dotyczącego okresu od dnia 2 lutego do dnia 20 lutego 2012 r. wynika, że w czasie trwania tego zwolnienia skarżący nie musiał leżeć. W rubryce dotyczącej "wskazań lekarskich" wpisano bowiem cyfrę "2", która oznacza, że chory może chodzić w okresie objętym zwolnieniem.
W ocenie Sądu nadesłane dokumenty nie świadczą o tym, iż M. K. nie był w stanie w terminie 7 dni od otrzymania postanowienia z dnia 26 stycznia 2012 r. sporządzić i wysłać zażalenia. W tych okolicznościach nie można przyjąć, że wnioskodawca wykazał brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia zażalenia.
Biorąc pod uwagę powyższe należało orzec jak w sentencji na podstawie art. 86 § 1 cytowanej ustawy.