Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Kuśmirek po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. P. na bezczynność Prezesa Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w W. postanawia: odrzucić skargę.
S. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skargę na bezczynność Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. w przedmiocie wydania zaświadczenia o żądanej treści. Skarżący wniósł o zakończenie wszczętego postępowania administracyjnego, poprzez wydanie żądanego zaświadczenia lub postanowienia o odmowie jego wydania, a także o podpisanie przez Prezesa odpowiedzi na skargę. Zdaniem skarżącego, "akta sprawy o sygnaturze VI SAB/Wa 8/09 wraz z uzasadnieniem wyroku nie mogą stanowić dowodu, z którego wywodzą się skutki prawne w postępowaniu sądowym na drodze cywilnej - albowiem jedynym dowodem jest urzędowe potwierdzenie dowodów zaświadczeń przez administratora które Sąd zapisał w aktach sprawy sądowej".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Na mocy art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Kognicję sądu określa przepis art. 3 § 2 ww. ustawy, zgodnie z którym kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Z powołanego wyżej artykułu wynika, że sądy administracyjne sprawują kontrolę nad działalnością administracji publicznej. Zakres przedmiotowy skargi na bezczynność wyznaczają przepisy art. 3 § 2 pkt 1 - 4a p.p.s.a. Stąd też skarga na bezczynność organu administracji publicznej jest dopuszczalna tylko w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest na mocy powyższych przepisów zaskarżenie decyzji, postanowień oraz innych aktów lub czynności.
Istniejąca możliwość wniesienia skargi na bezczynność w przedmiocie wydania zaświadczenia nie oznacza jednak, że każdy wniosek, wobec którego -zdaniem strony skarżącej - organ pozostaje w bezczynności, podlegać będzie zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Dla oceny dopuszczalności skargi bowiem podstawowe znaczenie ma to, czy skarżący, składając do organu wniosek o wydanie zaświadczenia, w istocie żąda potwierdzenia określonego stanu rzeczy, czy może jego wniosek nie ma nic wspólnego z wydawaniem zaświadczeń.