Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska, , Sędzia WSA Mirosława Pindelska (spr.), Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Protokolant st. sekr. sądowy Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi A. S. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] postanawia: I. skargę odrzucić; II. nakazać Skarbowi Państwa - Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie wypłacić A. S. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego wpłaconego w dniu 10 października 2011r. wpisanego do rejestru opłat sądowych pod poz. 22583.
A. S. złożył skargę na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...]. Wskazał, że wnioskiem z dnia 9 września 2009 r. wystąpił o sprawdzenie legalności budowy ogrodzenia na działce ewidencyjnej [...] obręb [...] wzdłuż działek oznaczonych numerami [...] i [...]obrębu [...] położonych w miejscowości [...]. Od tamtej pory uczestniczył tylko w jednej czynności sprawdzającej stan faktyczny w terenie. Trudno mu jest ustalić co i jak jest prowadzone w sprawie, gdyż dowiedział się, że nie ma interesu prawnego, bo postępowanie wszczęto z urzędu. Podniósł, że pismem z dnia 8 marca 2010 r. złożonym w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w [...], skierowanym do właściwego organu wniósł skargę na nieuznanie jego interesu prawnego w postępowaniu prowadzonym na jego wniosek z dnia 9 września 2009r. Otrzymał odpowiedź tego organu z dnia 17 marca 2010 r., z którą się nie zgadza i uznaje za nieprawidłowe działanie organu we własnej sprawie.
Na rozprawie 17 stycznia 2012 r. wskazał, iż pismo- skarga z 8 marca 2010 r. jest tym pismem, z którym wiąże on bezczynność organu w sprawie. Nie otrzymał żadnej informacji, aby pismo było przekazane do organu wyższego stopnia, mimo, że tytułował je "do właściwego organu". Nie otrzymał żadnego postanowienia [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
Z akt administracyjnych sprawy wynika, że nie został wyczerpany tryb środków zaskarżenia z art. 37 § 1 kpa (ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego Dz.U. nr 98 z 2000 r. p. 1071 ze zm.) przed złożeniem skargi na bezczynność organu.
W aktach administracyjnych znajduje się inne pismo- skarga A. S. z dnia 30 marca 2010 r. skierowana do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] w przedmiocie bezczynności wierzyciela- Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowanego w [...] - w podejmowaniu czynności zmierzających do zastosowania środka egzekucyjnego na mocy decyzji tegoż organu z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] nakazującej inwestorom L. H. i J. H. rozbiórkę ogrodzenia na opisanej wyżej działce ew. nr [...]. Powyższa skarga została rozpoznana przez adresata, który postanowieniem z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] oddalił tę skargę na podstawie art. 6 ust. 1 a ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji z dnia 17 czerwca 1966 r. (Dz.U. nr 229 z 2005 r. poz. 1954) wskazując, iż decyzja o rozbiórce ogrodzenia została uchylona. W aktach brak dowodu doręczenia postanowienia stronie. Skarżący zaprzecza aby je otrzymał.
Powyższe postanowienie jest zaskarżalne zgodnie z treścią wskazanego wyżej przepisu zażaleniem składanym do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
W tych warunkach wobec twierdzenia skarżącego, iż skarga na bezczynność obejmuje brak działania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] związanego z treścią pisma skarżącego z dnia 8 marca 2010 r. należało uznać, że skarga na bezczynność wierzyciela z dnia 30 marca 2010 r. dotyczyła odrębnego postępowania- postępowania egzekucyjnego.
W przedmiotowej sprawie zaś nie wyczerpano trybu do wniesienia skargi na bezczynność.
Podnieść należy, że przepis art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 153 poz. 1270 ze zm.- dalej p.p.s.a) stanowi, że skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia. Natomiast § 2 tegoż przepisuje wskazuje, że przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenia, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przewidziany w ustawie,
W przypadku skargi na bezczynność takim środkiem jest zażalenie przewidziane art. 37 § 1 k.p.a. Przy czym samo wniesienie tego środka zaskarżenia nie jest spełnieniem wyczerpania warunku z art. 52 § 1 p.p.s.a. O spełnieniu tego warunku można mówić po rozpoznaniu wniesionego środka zaskarżenia przez organ administracji publicznej.
Przywołany art. 37 § 1 k.p.a. przyznaje uprawnienia do złożenia zażalenia na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania do organu administracji publicznej wyższego stopnia, a w przypadku braku takiego organu- wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Brak wyczerpania tego środka zaskarżenia powoduje niedopuszczalność skargi na bezczynność organu.
Jest to podstawa do odrzucenia tej skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 p.p.s.a.
Taka sytuacja wystąpiła w przedmiotowej sprawie.
Z tych względów Sąd orzekła jak w postanowieniu.