Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Agnieszka Wilczewska -Rzepecka, , Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły (spr.), Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi T. D. na bezczynność Marszałka Województwa [...] postanawia: I. skargę odrzucić, II. zwrócić skarżącemu T. D. z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uiszczony wpis sądowy w kwocie 100 złotych ( słownie sto złotych).
Pismem z 16 lipca 2010 r. skierowanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie T. D. wniósł skargę na bezczynność Marszałka Województwa [...]. Wskazał, że "w związku z brakiem odpowiedzi Urzędu na wpis do protokołu z egzaminu na uprawnienia przewodnika turystycznego terenowego z dnia [...] i [...] marca 2010 r. oraz brakiem reakcji na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia [...] maja 2010 r., składam skargę na bezczynność Urzędu Marszałkowskiego w [...]". I dalej podał, że oczekuje zajęcia stanowiska przez Marszałka Województwa w kwestii oceny zgodności z przepisami prawa praktyk przedstawionych we wpisie do protokołu oraz wniosków z tej oceny wynikającej.
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik organu wniósł o jej odrzucenie, względnie o jej oddalenie. W pierwszej kolejności pełnomocnik organu wyjaśnił, iż pismem z [...] czerwca 2010 r. Marszałek Województwa [...] udzielił odpowiedzi skarżącemu na "wezwanie do usunięcia naruszenia prawa" podając, iż do uwag wniesionych do protokołu z egzaminu na uprawnienia przewodnika turystycznego terenowego odniósł się pismem z [...] maja 2010 r. Pismem tym organ ustosunkował się merytorycznie do uwag skarżącego zgłoszonych do protokołu egzaminacyjnego, na podstawie wyjaśnień złożonych przez Przewodniczącą Komisji Egzaminacyjnej Przewodników Terenowych. Uzasadniając wniosek o odrzucenie skargi pełnomocnik organu powołał się na art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) i zauważył, iż skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, a te w sprawie nie zostały wyczerpane, albowiem skarżący nie złożył zażalenia przewidzianego w art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.), do Ministra Sportu i Turystyki będącego organem wyższego stopnia w stosunku do Marszałka Województwa (zgodnie z art. 2b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 223, poz. 2268 ze zm.)). Na marginesie pełnomocnik organu podniósł, że ustawa o usługach turystycznych nie przewiduje nadzoru merytorycznego Marszałka Województwa, jak również żadnego innego organu, nad komisją egzaminacyjną. Nadzór taki nie wynika również z innych aktów prawa, a w szczególności z przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 stycznia 2006 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek (Dz. U. Nr 15, poz. 104).
W piśmie procesowym z 13 września 2010 r., w reakcji na otrzymaną odpowiedź na skargę, skarżący wskazał, że w piśmie z 25 maja 2010 r. nie ma odniesienia się ze strony Marszałka Województwa [...] do poruszonej kwestii rozbieżności przebiegu egzaminu z zapisami rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 stycznia 2006 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek. Skarżący wniósł o uwzględnienie skargi i odrzucenie wyjaśnień Marszałka Województwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje: