Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ewa Machlejd po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2012 r. sygn. akt VII SAB/Wa 143/12 w sprawie ze skargi A. K. na bezczynność Ministra Pracy i Polityki Społecznej - Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych w przedmiocie dofinansowania w ramach programu "Student II - kształcenie ustawiczne osób niepełnosprawnych" postanawia: przywrócić A. K. termin do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2012 r. sygn. akt VII SAB/Wa 143/12.
Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2012 r. sygn. akt VII SAB/Wa 143/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. K.
Postanowieniem z dnia 7 marca 2013 r. sygn. akt VII SAB/Wa 143/12 referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata.
Pismem z dnia 20 maja 2013 r. Okręgowa Rada Adwokacka w Warszawie poinformowała, że pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego został wyznaczony adw. P. H.
Pismem z dnia 28 maja 2013 r. Sąd poinformował pełnomocnika z urzędu o stanie sprawy.
W dniu 3 czerwca 2013 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) pełnomocnik działający z urzędu wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od ww. postanowienia, załączając skargę kasacyjną.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik oświadczył, że w dniu 27 maja 2013 r. otrzymał pismo Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie z dnia 20 maja 2013 r. o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu w niniejszej sprawie. W związku z powyższym, w dniu 29 maja 2013 r. zapoznał się z aktami sprawy, a w dniu 3 czerwca 2013 r. sporządził i złożył skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. - jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywrócenie terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności, wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Nadto, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody w zachowaniu terminu, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Wynika z tego, że przeszkody te muszą mieć charakter zewnętrzny i obiektywny. Obowiązkiem strony jest więc uwiarygodnienie swojej staranności oraz wykazanie, że przeszkoda, która spowodowała niedotrzymanie terminu, była od niej niezależna (postanowienie NSA z dnia 28 września 2011 r. sygn. akt II FZ 508/11, Lex nr 948971).
Przede wszystkim zauważyć należy, że w orzecznictwie prezentowany jest pogląd, iż przyczyna uchybienia terminu do wniesienia środka zaskarżenia przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd ustaje w dniu, w którym miał on pełną możliwość działania w sprawie, przy czym brak pełnomocnika profesjonalnego jest traktowany jako niezawiniona przyczyna strony w niezachowaniu terminu do dokonania czynności procesowej (por. postanowienie NSA z dnia 4 kwietnia 2012 r. sygn. akt I OZ 211/12, Lex nr 1136780; postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2011 r. sygn. akt II GSK 2206/11, Lex nr 1096801; postanowienie NSA z dnia 20 lipca 2011 r. sygn. akt II OZ 625/11, Lex nr 1083855).
Opisana powyżej sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie, natomiast wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej został złożony w terminie, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 4 kwietnia 2012 r. sygn. akt I OZ 211/12 (Lex nr 1136780), przyczyna uchybienia terminu ustaje nie później, niż 30 dni od dnia zawiadomienia pełnomocnika o wyznaczeniu do występowania w sprawie.
Równocześnie z wnioskiem pełnomocnik złożył skargę kasacyjną, wypełniając również dyspozycję art. 87 § 4 p.p.s.a.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.