Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy o sygn. akt VII SAB/Wa 15/10 ze skargi A. D. na bezczynność Prezesa Rady Ministrów postanawia odrzucić skargę kasacyjną.
Przy pismach z dnia 15 kwietnia 2010 r. zatytułowanych "wniosek" oraz "sprzeciw" A. D. zaskarżył postanowienie (kończące) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 8 kwietnia 2010 r., którym odrzucono jego skargę na bezczynność Prezesa Rady Ministrów. Pisma te Sąd potraktował jako skargę kasacyjną, ponieważ zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., od wydanego przez Sąd postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Ww. skarga kasacyjna została sporządzona i podpisana osobiście przez A. D..
Stosownie do treści art. 178 p.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Zgodnie z art. 175 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3. Stosownie do treści tego przepisu podmiotami uprawnionymi do sporządzenia skargi kasacyjnej są jedynie osoby wymienione w art. 175 p.p.s.a. Sporządzenie skargi kasacyjnej przez stronę z naruszeniem art. 175 § 1-3 p.p.s.a., uzasadnia jej odrzucenie jako niedopuszczalnej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2004 r., sygn. akt FSK 3/2004, publ. Monitor Prawniczy Nr 2004/5 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 kwietnia 2004 r., sygn. akt FSK 479/2004, publ. Lex Polonica).
Pomimo tego A. D. osobiście sporządził i podpisał skargę kasacyjną, która w takim przypadku podlega odrzuceniu przez Sąd jako niedopuszczalna.
Z tych względów, na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 § 1 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.