Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Mariola Kowalska po rozpoznaniu w dniu 14 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi E. Z. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] postanawia: odmówić E. Z. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Pismem dnia 5 grudnia 2011 r. E. Z. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...].
Zarządzeniem Sądu z dnia 9 stycznia 2012 r. skarżący został wezwany do nadesłania zażalenia złożonego w trybie art. 37 k.p.a. do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie.
Postanowieniem z dnia 8 marca 2012 r. Sąd odrzucił skargę, z uwagi na niewykonanie przez skarżącego ww. zarządzenia.
Pismem z dnia 13 lipca 2012 r. skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika, złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...]. Do wniosku skarżący załączył kopię pisma z dnia 15 września 2004 r.
W uzasadnieniu powyższego wniosku skarżący wskazał, że nie nadesłał tego pisma w zakreślonym przez Sąd terminie, gdyż nie posiadał go w swoim zbiorze dokumentów. Podał, że pismo to było składane wspólnie z K. F. i jedyna jego kopia znajdowała się w jej dokumentacji.
Pismem z dnia 7 sierpnia 2012 r., w odpowiedzi na wezwanie Sądu, pełnomocnik skarżącego poinformował, że przyczyna uchybienia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi ustała w dniu 8 lipca 2012 r. tj. w dniu, w którym skarżący otrzymał od siostrzenicy zmarłej K. F. kopię pisma z dnia 15 września 2004 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 i 87 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, zwana dalej p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócić termin. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Warunkiem skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu jest łączne spełnienie przesłanek ustanowionych w przepisach art. 86 i art. 87 p.p.s.a., tj. uprawdopodobnienie przez stronę braku winy w uchybieniu terminu (art. 86 § 1 i art. 87 § 2), spowodowanie przez uchybienie terminu ujemnych skutków dla strony (art. 86 § 2), dochowanie terminu do wniesienia wniosku (art. 87 § 1) i dopełnienie uchybionej czynności (art. 87 § 4).
Jednocześnie ustawodawca w art. 88 p.p.s.a. postanowił, iż spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu Sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Wnioskiem spóźnionym jest wniosek złożony z uchybieniem terminu wskazanego w art. 87 § 1 p.p.s.a., a więc złożony po upływie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
W przedmiotowej sprawie niewątpliwie niedokonanie czynności w terminie spowodowało dla strony ujemne skutki w postaci odrzucenia skargi, a co za tym idzie spowodowało, że skarga nie została rozpoznana merytorycznie. Jednakże aby ich uniknąć konieczne jest spełnienie łączne wszystkich pozostałych przesłanek uzasadniających przywrócenie terminu do dokonania czynności.
W rozpoznawanej sprawie, skarżący wniosek o przywrócenie terminu złożył do właściwego sądu, wskazał okoliczności, które w jego ocenie uzasadniać miały przywrócenie terminu, jednakże nie dokonał czynności, której terminowi uchybił czyli nie nadesłał zażalenia złożonego w trybie art. 37 k.p.a. do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie. W ocenie Sądu nadesłana przez skarżącego kopia pisma z dnia 15 września 2004 r. nie stanowi zażalenia złożonego do organu wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie w trybie art. 37 k.p.a.
W konsekwencji Sąd stwierdza, iż nie została spełniona przez skarżącego przesłanka przywrócenia terminu polegająca na obowiązku dokonania czynności, której termin nie został zachowany.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.