Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Tadeusz Nowak po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. R. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] września 2011 r. znak KK[...] postanawia: odrzucić wniosek Z. R.
Decyzją z dnia [...] września 2011 r. znak [...] Krajowa Komisja Kwalifikacyjna Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa utrzymała w mocy decyzję Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej [...] Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] kwietnia 2011 r. znak [...] w sprawie odmowy zmiany ostatecznej decyzji z dnia [...] października 1974 r. nr [...] nadającej uprawnienia budowlane w specjalności instalacji i urządzeń sanitarnych do kierowania robotami budowlanymi w zakresie budowy instalacji i urządzeń sanitarnych w obiektach budowlanych z wyjątkiem budowy skomplikowanych instalacji i urządzeń sanitarnych w obiektach budowlanych z wyjątkiem budowy skomplikowanych instalacji i urządzeń sanitarnych.
Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy wynika, że decyzja została doręczona skarżącemu w dniu 19 września 2011 r.
Pismem z dnia 5 grudnia 2011 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) Z. R. zwrócił się z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na powyższą decyzję. Prośbę swą umotywował tym, iż przesyłkę poleconą zawierającą ww. decyzję odebrał jego syn S. R. i przekazał ją skarżącemu w dniu 3 listopada 2011 r., tj. po jego powrocie z sanatorium w K. Skarżący poinformował, że wcześniej nie miał kontaktu z synem.
Do wniosku skarżący załączył kartę informacyjną pobytu w sanatorium, z której wynika, że przebywał w sanatorium w dniach od 11 października 2011 r. do dnia 1 listopada 2011 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym, o czym stanowi art. 88 p.p.s.a. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
W przedmiotowej sprawie wniosek o przywrócenie terminu, nadany przez skarżącego w urzędzie pocztowym w dniu 5 grudnia 2011 r., został wniesiony z uchybieniem 7-dniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. Skoro bowiem przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu 3 listopada 2011r., tj. w dniu w którym przesyłka została przekazana skarżącemu przez jego syna, to ostatni dzień terminu do wystąpienia przez skarżącego z wnioskiem o przywrócenie uchybionego terminu przypadł na dzień 10 listopada 2011 r. Przedmiotowy wniosek należy zatem uznać za spóźniony.
Z tych przyczyn, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 88 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.