Sygnatura akt VII SO/Wa 3/11 POSTANOWIENIE Dnia 31 lipca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kamiński po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. H. w przedmiocie wymierzenia grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. Instytutowi [...] w [...] postanawia: przywrócić skarżącemu termin do złożenia zażalenia od orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lutego 2012 r.
Wyrokiem z dnia 16 lutego 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. H. w przedmiocie wymierzenia grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. Instytutowi [...] w [...].
Skarżący wniósł od niniejszego wyroku skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 15 czerwca 2012 r., sygn. akt I OZ 432/12 odrzucił zażalenie skarżącego.
Sąd II instancji wskazał, iż skarżący wniósł nieprawidłowy środek zaskarżenia. W okolicznościach niniejszej sprawy skarga kasacyjna nie przysługiwała, a przysługiwał środek zaskarżenia w postaci zażalenia. W uzasadnieniu podniesiono ponadto, iż wniesienie skargi kasacyjnej od orzeczenia, na które służy zażalenie, nie powinno spowodować jej odrzucenia, lecz powinno skutkować uznaniem tej skargi kasacyjnej za zażalenie, błędnie nazwane skargą kasacyjną. Dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż pismo zatytułowane "skarga kasacyjna" należy traktować jako zażalenie i tak też pismo to zakwalifikował. Sąd wskazał, iż w rozpoznawanej sprawie termin do wniesienia zażalenia rozpoczął bieg w dniu 21 marca 2012 r., tj. w dniu doręczenia pełnomocnikowi skarżącego odpisu orzeczenia z uzasadnieniem i upływał w dniu 28 marca 2012 r. Pismo zatytułowane "skarga kasacyjna" potraktowane przez Sąd jako zażalenie wniesione zaś zostało w dniu 18 kwietnia 2012 r. Tym samym stwierdzono, iż zażalenie zostało złożone z uchybieniem siedmiodniowego terminu, o którym mowa w art. 194 § 2 ww. ustawy.
Sąd zwrócił uwagę, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nieprawidłowo wniosek o wymierzenie grzywny w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. rozstrzygnął wyrokiem bowiem stosownie do tego przepisu zarówno wymierzenie grzywny, jak i odmowa uwzględnienia wniosku następuje w formie postanowienia. Błędne oznaczenie przez sąd administracyjny formy orzeczenia nie może powodować, że stronie przysługuje inny środek odwoławczy niż wynika to z przepisów ustawy. Jeżeli natomiast na skutek błędnych działań sądu administracyjnego strona uchybi terminowi do złożenia środka odwoławczego, to jest uprawniona do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności procesowej, co pozwoli na uniknięcie negatywnych konsekwencji uchybień powstałych bez winy strony.
W dniu 2 lipca 2012 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W ocenie Sądu wniosek strony skarżącej zasługuje na uwzględnienie. Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 r., poz. 270 t.j.), zw. dalej p.p.s.a., sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym. Zgodnie z brzmieniem art. 87 § 1 i § 4 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Instytucja przywrócenia terminu ma na celu usunięcie ujemnych następstw procesowych wynikłych wskutek uchybienia terminowi, gdy strona nie ponosi winy w uchybieniu. Przywrócenie terminu uchybionego prowadzi do stworzenia sytuacji, w której uchybiony termin dla dokonania określonej czynności w postępowaniu sądowym rozpoczyna swój bieg na nowo.
Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wówczas, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy. Z brakiem winy mamy natomiast do czynienia tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony, która uchybiła terminowi i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, z powodu których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu. Okolicznościami takimi może być błędne pouczenie sądu. Nie ulega bowiem wątpliwości, że błędne pouczenie nie może szkodzić stronie. W niniejszej sprawie strona uchybiła terminowi do wniesienia zażalenia na skutek błędnego pouczenia o sposobie i terminie odwołania, uznać więc należy, iż uchybienie terminowi nastąpiło bez jej winy.
W tym stanie rzeczy wniosek strony skarżącej Sąd uznał za zasadny i na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. ustawy orzekł jak w sentencji.