Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. na działanie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy Ministrze Edukacji Narodowej postanawia : odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] stycznia 2010r. ( data nadania ) skarżący K. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na działanie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy Ministrze Edukacji Narodowej.
W uzasadnieniu, skarżący podniósł zarzuty dotyczące uchybień, które jego zdaniem popełnił organ w toku prowadzonego postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zauważył, co następuje:
Przystępując do rozpoznania skargi sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada, czy zaskarżony akt lub czynność organu administracji publicznej podlega kontroli tego sądu.
Zgodnie z przepisem art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej p.p.s.a.) przed sądami administracyjnymi rozpatrywane są sprawy z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz inne sprawy, do których przepisy p.p.s.a. stosuje się z mocy ustaw szczególnych.
Zakres tych spraw enumeratywnie wymienia przepis art. 3 § 2 i 3 powołanej ustawy, który określa akty prawne poddane kontroli w postępowaniu przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi. Są to decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, akty prawa miejscowego, akty jednostek samorządu terytorialnego, akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego oraz inne sprawy, które na mocy przepisów ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę.
Oznacza to, że skarga do Sądu jest dopuszczalna jedynie na decyzje, postanowienia lub inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej, zaś skarga na bezczynność organów służy jedynie w granicach w jakich służy skarga do sądu administracyjnego.
Sąd zauważa, że zgodnie art. 52 § 1 p.p.s.a skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Natomiast na podstawie art. 53 § 1 p.p.s.a skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
W stosunku do skargi na działanie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy Ministrze Edukacji Narodowej nie można mówić, że są spełnione wymogi zawarte w w/w artykułach p.p.s.a., co oznacza, że nie może ono być przedmiotem skargi do sądu administracyjnego.
Stwierdzić należy, iż wniesiony środek zaskarżenia nie jest skierowany przeciw konkretnej decyzji lub postanowieniu, albo innej czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Jest to skarga odnosząca się do całokształtu czynności podejmowanych przez Odwoławczą Komisję Dyscyplinarną dla Nauczycieli przy Ministrze Edukacji Narodowej w związku z rozpatrywaniem odwołania skarżącego. Oznacza to, że skarga ta nie mieści się w katalogu zawartym w art. 3 § 2 i 3 p.p.s.a, a co za tym idzie, jest niedopuszczalna.
Nadto Sąd wskazuje, iż zgodnie z postanowieniami art. 77 ust. 5 ustawy z dnia 26 stycznia 1983r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006r. Nr 97, poz. 674 ze zm.) orzeczenia odwoławczych komisji dyscyplinarnych przy ministrze właściwym do spraw oświaty i wychowania w sprawach dyscyplinarnych podlegają zaskarżeniu do właściwego ze względu ma miejsce zamieszkania stron sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.
Tym samym skarga wniesiona na czynności Komisji jest niedopuszczalna, wobec czego na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, orzekł jak w sentencji postanowienia.