Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Marek Wroczyński po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu wniosku S. D. - D. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi S. D. - D. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia mienia z mocy prawa przez powiat postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Pismem z [...] stycznia 2017 r. S. D. - D. (dalej: "skarżąca") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie stwierdzenia nabycia mienia z mocy prawa przez powiat.
W skardze pełnomocnik skarżącej zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, jednakże wniosek ten nie został w żaden sposób uzasadniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Brak należytego uzasadnienia żądania wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji wyklucza dokonywanie jego merytorycznej oceny (por. postanowienia NSA: z 25 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 498/12; z 10 maja 2011 r., sygn. akt II FZ 106/11; z 9 września 2011 r., sygn. akt II FSK 1501/11; z 28 września 2011 r., sygn. akt I FZ 219/11 i z 26 listopada 2007 r., sygn. akt II FZ 338/07).
Sąd w przypadku braku uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie może działać w tym zakresie za stronę. To na stronie ciąży obowiązek wykazania, iż zaskarżona decyzja w razie wykonania mogłaby narazić wnioskodawcę na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zgromadzona dokumentacja sprawy może posłużyć natomiast jedynie za weryfikacji twierdzeń strony pod kątem spełnienia przesłanek zawartych w art. 61 § 3 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 25 lipca 2008 r., sygn. akt II OZ 766/08, Lex nr 493672).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że pełnomocnik skarżącej wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie przywołał żadnych okoliczności, które świadczyłyby o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Brak jest więc podstaw do uwzględnienia wniosku.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.