Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Justyna Mazur po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w przedmiocie kosztów postępowania zawarte w punkcie 3) wyroku Sądu z 5 czerwca 2012 r. sygn. akt: VIII SA/Wa 150/12 wydanego w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego ARiMR w W. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania, po wznowieniu postępowania postanawia : 1) uchylić postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w przedmiocie kosztów postępowania zawarte w punkcie 3) wyroku Sądu z 5 czerwca 2012 r. 2) przyznać od Skarbu Państwa i nakazać wypłacić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego Z. P. kwotę [...] ([...]) złotych oraz kwotę [...] ([...]) złotych stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z 2 marca 2012 r. referendarz sądowy po rozpoznaniu wniosku K. S. (dalej: "skarżący") orzekł o przyznaniu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego. Stosownie do tego postanowienia Okręgowa Izba Radców Prawnych w K. do reprezentowania skarżącego wyznaczyła radcę prawną Z. P. (pismo z [...] marca 2012 r. k. 29 akt sądowych).
W piśmie oznaczonym datą [...] czerwca 2012 r. radca prawny Z. P. wniosła o zwrot kosztów zastępstwa procesowego przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu według norm prawem przepisanych. Nadto oświadczyła, że koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 5 czerwca 2012 r. w punkcie 1) uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego ARiMR w W. z [...] grudnia 2011 r. Postanowieniem zawartym w punkcie 3) wskazanego wyroku Sąd orzekł o zasądzeniu od Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego ARiMR w W. na rzecz skarżącego K. S. kwoty [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z [...] czerwca 2012 r. pełnomocnik skarżącego z urzędu - radca prawny Z. P. wniosła zażalenie na zawarte w wyroku Sądu z 5 czerwca 2012 r. postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania. Wniosła o uchylenie tegoż postanowienia i zasądzenie na rzecz radcy prawnego Z. P. nieuiszczonych kosztów zastępstwa procesowego przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu według norm prawem przepisanych wraz z podatkiem VAT.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 195 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270; dalej: "p.p.s.a."), w przypadku, gdy wniesione zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo.
Sąd uznał, że wniesione przez pełnomocnika skarżącego zażalenie na postanowienie zawarte w punkcie 3) wyroku Sądu z 5 czerwca 2012 r. w przedmiocie kosztów postępowania sądowego jest oczywiście uzasadnione.
W konsekwencji powyższego, działając na podstawie art. 195 § 2 p.p.s.a. Sąd postanowił uchylić zaskarżone postanowienie w całości.
W niniejszej sprawie, Sąd orzekając na podstawie art. 200 p.p.s.a. o kosztach postępowania sądowego, pominął okoliczność, iż skarżący był reprezentowany przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu. Stosownie bowiem do art. 250 p.p.s.a. to wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Dlatego też o wynagrodzeniu pełnomocnika skarżącego Sąd winien był orzec na mocy wskazanego art. 250 p.p.s.a. w związku z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c) i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Mając na względzie powyższe, działając na podstawie art. 250 w związku z art. 195 § 2 p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.