Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Owsińska - Gwiazda po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2009r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku W. P. o przywrócenie terminu do złożenia skargi ze skargi W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] listopada 2008r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu
Pismem z dnia 12 lutego 2009r. skarżąca W. P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. skargę na decyzję tego organu z dnia [...] listopada 2008r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego. Jednocześnie złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na powołaną wyżej decyzję wskazując, iż uchybiła terminowi do złożenia skargi z powodu choroby. Na tę okoliczność skarżąca przedstawiła zaświadczenie lekarskie stwierdzające, że w okresie od [...] grudnia 2008r. do [...] stycznia 2009r. W. P. przebyła przewlekłą infekcję grypową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwana dalej p.p.s.a.), sąd może na wniosek przywrócić termin, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym.
Zgodnie z brzmieniem art. 87 § 1 i § 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Zgodnie z art. 87 § 2 powołanej ustawy, we wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Przesłanki przywrócenia terminu, które muszą być spełnione łącznie, aby wiosek mógł zostać rozpatrzony pozytywnie, określają przepisy § 1-4 art. 87 p.p.s.a. Są nimi:
- wniesienie wniosku o przywrócenie terminu w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu,
- uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy strony w uchybieniu terminu,
- powstanie ujemnych dla strony skutków w zakresie postępowania sądowego,
- równoczesne ze złożeniem wniosku dokonanie czynności, której strona nie dokonała w terminie ( art. 87 § 4 ).
Sformułowanie "łącznie" oznacza, że w sytuacji, gdy którakolwiek z wymienionych wyżej czterech przesłanek nie zostanie spełniona, zasadnym byłoby wydanie orzeczenia odmownego.
Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym ( art. 88 p.p.s.a. ). Termin ten liczy się od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a nie od daty, w której strona dowiedziała się o uchybieniu terminu.
Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego, brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Ani podeszły wiek ani stan zdrowia nie stanowią przesłanek wykluczających istnienie winy (por. postanowienie NSA z 28 czerwca 2007 r., II OSK 479/07, Lex nr 344095).