Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu sprawy ze skargi E. P. na czynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie umieszczenia na mapie sytuacyjnej dla celów sądowych klauzuli upoważniającej do dokonania wpisu w księdze wieczystej postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi
Pismem z 29 marca 2017 r. (data złożenia skargi bezpośrednio w organie) E. P. (dalej: skarżąca) złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu skargę na czynność Prezydenta Miasta [...] (dalej: organ) w przedmiocie umieszczenia na mapie sytuacyjnej dla celów sądowych klauzuli upoważniającej do dokonania wpisu w księdze wieczystej.
Pismem z 27 kwietnia 2017 r. Sąd, wykonując zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z 19 kwietnia 2017 r., wezwał skarżącą do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez wskazanie numeru i daty zaskarżonego aktu (decyzji, postanowienia, innego aktu) lub konkretne opisanie czynności pouczając, że czynności tej należy dokonać w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie niniejsze zostało prawidłowo doręczone skarżącej 11 maja 2017 r. (k. 24 akt sądowych).
W odpowiedzi na powyższe skarżąca złożyła 18 maja 2017 r. (data złożenia na biurze podawczym Sądu) pismo wskazujące, iż przedmiotem jej skargi jest czynność organu polegająca na opatrzeniu mapy sytuacyjnej do celów sądowych klauzulą upoważniającą do dokonania wpisu w księdze wieczystej. Jednocześnie skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi wskazując, że z powodu złego samopoczucia nie mogła uzupełnić braków skargi w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :
Stosownie do postanowień art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718; zwana dalej: p.p.s.a.), czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednym z warunków przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej jest złożenie wniosku o przywrócenie terminu.
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., sąd może na wniosek przywrócić termin, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 1 i § 4 p.p.s.a.). We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 87 § 3).
Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym (art. 88). Przez "niedopuszczalny" wniosek o przywrócenie terminu należy rozumieć złożenie wniosku w przypadku, gdy strona nie uchybiła terminowi (por. uchwała NSA z 8 grudnia 2009 r., sygn. akt II GPS 5/09, publ. ONSAiWSA z 2010 r. nr 3, poz.40).
I właśnie z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Wezwanie z 27 kwietnia 2017 r. do uzupełnienia braków formalnych skargi zostało doręczone skarżącej 11 maja 2017 r., zaś 18 maja 2017 r. skarżąca złożyła na biurze podawczym Sądu pismo, wskazujące na czynność organu stanowiącą przedmiot jej skargi. Tym samym skarżąca zachowała wymagany, siedmiodniowy termin do uzupełnienia braków formalnych złożonego środka zaskarżenia.
Z uwagi na powyższe, wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, na podstawie art. 88 p.p.s.a., należało odrzucić. Za niedopuszczalny należy bowiem uznać wniosek o przywrócenie terminu w sytuacji, gdy w ogóle do przekroczenia terminu nie doszło, a czynność dokonana została przez stronę w ustawowym terminie.
Mając na uwadze powołane okoliczności Sąd, działając na podstawie art. 88 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.