Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Kramek po rozpoznaniu w 30 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. O. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. O. na uchwałę Rady Gminy w R. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy w R. postanawia : - odmówić przyznania prawa pomocy-
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej ppsa.), prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego siebie i rodziny.
Stosownie do treści art. 252 § 1 ppsa osoba fizyczna, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy, jest zobowiązana do złożenia oświadczenia dotyczącego jej stanu majątkowego oraz podania dokładnych danych o stanie rodzinnym.
Z kolei art. 255 ppsa przewiduje, że jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej sytuacji materialnej i możliwości płatniczych, jest ona zobowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego i dochodów. Dopiero po otrzymaniu i zapoznaniu się z treścią takich dokumentów Sąd może wydać prawidłowe orzeczenie w tym zakresie.
W niniejszej sprawie ten warunek dopuszczalności przyznania prawa pomocy nie został spełniony. J. O. mimo wezwania przez Sąd, pismem z dnia [...] sierpnia 2009 r. do złożenia w terminie siedmiu dni dokumentów źródłowych dotyczących jego sytuacji materialnej, w szczególności zaświadczenia o wynagrodzeniu i zaświadczenia o posiadaniu statusu bezrobotnego przez żonę, dokumentów takich nie przedstawił.
W świetle konstrukcji instytucji prawa pomocy, opisane działanie pozostawało w dobrze pojętym interesie strony skarżącej, ponieważ udokumentowanie sytuacji materialnej uzasadniającej przyznanie prawa pomocy nie spoczywa na Sądzie, ale na podmiocie z takim wnioskiem występującym. Skoro zatem wnioskodawca nie wykazał przesłanek określonych w art. 246 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, to tym samym brak jest podstaw do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie
W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ppsa postanowiono, jak w sentencji.