Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Cezary Kosterna po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] Spółdzielni Mieszkaniowej na interpretację indywidualną Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] marca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych postanawia : odrzucić skargę
Pismem z dnia 23 kwietnia 2013 r. Skarżąca - [...] Spółdzielnia Mieszkaniowa zaskarżyła interpretację indywidualną wydaną [...] marca 2013 r. przez Burmistrza Miasta [...] w przedmiocie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270), dalej "p.p.s.a.", skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Stosownie do treści art. 52 § 3 p.p.s.a., jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a p.p.s.a. można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa. Ten tryb dotyczy więc m.in. wydawanych przez organy podatkowe interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach.
Podkreślić także należy, iż przepis art. 52 § 3 p.p.s.a. określając zasady dopuszczalności skargi na interpretację indywidualną wymienia dwa warunki jej dopuszczalności: skarga może zostać przyjęta przez sąd do merytorycznego rozpoznania, o ile wyczerpany zostanie tok instancji, a więc strona skarżąca wezwie organ, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa, a wezwanie to skieruje do organu w określonym w ustawie terminie czternastu dni od dnia otrzymania interpretacji indywidualnej. Warunki te muszą zostać spełnione łącznie, a niespełnienie choćby jednego z nich czyni skargę niedopuszczalną.
Mając na względzie treść wyżej powołanego przepisu art. 52 § 3 p.p.s.a. skarżący w terminie czternastu dni od dnia otrzymania interpretacji indywidualnej, powinien wezwać organ do usunięcia naruszenia prawa. Z akt sprawy wynika bezspornie, iż Skarżąca nie spełniła tego warunku, ponieważ nie wezwała organu do usunięcia naruszenia prawa (pismo pełnomocnika skarżącej, k. 9 akt sadowych).
Z drugiej strony należy zauważyć, że organ nie pouczył strony właściwie o trybie zaskarżenia. Zgodnie z art. 14c § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ) interpretacja indywidualna powinna zawierać pouczenie o prawie wniesienia skargi da sądu administracyjnego. Pouczenie to powinno być nie tylko informacja ogólną o możliwości wniesienia skargi, ale określać szczegółowo tryb jej wniesienia, a więc w przypadku interpretacji indywidualnej uwzględniać również informację o konieczności poprzedzenia skargi wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa zgodnie z art. 52 § 3 p.p.s.a.. Interpretacja zaskarżona w sprawie niniejszej takiego prawidłowego pouczenia nie zawierała. Ten brak może stanowić przesłankę braku winy w uchybieniu terminowi przy rozpoznawaniu ewentualnego wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, o jakim mowa w ar. 52 § 3 p.p.s.a. przy spełnieniu innych warunków wymaganych do przywrócenia terminu.
Wobec powyższego skarga w niniejszej sprawie jest niedopuszczalna, albowiem nie został wyczerpany tok instancji.
Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.