Wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Justyna Mazur po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata P. S. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi B. Z. i S. Z. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. S. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), w tym 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) należnego podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. akt VIII SA/Wa 392/14 referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. S. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę147,60 zł podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 27,60 zł.

Pismem z dnia [...] lutego 2015 r. adwokat P. S. złożył sprzeciw na powyższe postanowienie referendarza sądowego. Wniósł o zasądzenie wynagrodzenia powiększonego o stawkę VAT zgodnie z przepisem § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit a) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461; dalej: "rozporządzenie"). Uzasadniając wskazał m.in., iż referendarz sądowy błędnie zastosował przepis § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit c) zamiast § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit a w zw. § 6 pkt 5 rozporządzenia.

Pismem z dnia [...] marca 2015 r. adwokat P. S. cofnął sprzeciw z dnia [...] lutego 2015 r.

Wskutek wniesienia sprzeciwu postanowienie z dnia 27 stycznia 2015 r. utraciło moc ex lege, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd. Oznacza to, iż złożone w piśmie z dnia [...] marca 2015 r. oświadczenie o cofnięciu sprzeciwu, nie wywołuje żadnych skutków procesowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu przez adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461). Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.

Stosownie natomiast do § 2 ust. 3 tego rozporządzenia, opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

W rozpoznawanej sprawie ustanowiony z urzędu pełnomocnik sporządził opinię o braku podstaw prawnych do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 26 listopada 2014 r. W sprawie zaistniały zatem przesłanki uzasadniające uwzględnienie złożonego wniosku i przyznanie stosownego wynagrodzenia według stawki określonej w § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia (120 zł), podwyższonego o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania.

W tym stanie rzeczy, działając na podstawie art. 205 § 2 i art. 250 p.p.s.a. w związku z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Sąd orzekł jak w postanowieniu.

Strona 1/1