Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Owsińska - Gwiazda po rozpoznaniu w dniu 16 sierpnia 2017 roku na posiedzeniu niejawnym w Radomiu wniosku T. Z. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi T. Z. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego świadczenia z Funduszu Pracy postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Pismem z dnia 29 maja 2017 r. T. z. (dalej: "skarżący"), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na powołaną wyżej decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2017 r. w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego świadczenia z Funduszu Pracy. Jednocześnie wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 718, dalej: p.p.s.a.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, na podstawie § 3 omawianego artykułu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, o ile w sprawie występuje jedna z wymienionych we wskazanym przepisie przesłanek.
Należy podkreślić, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zarówno w całości, jak i w części stanowi odstępstwo od wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a. zasady, że wniesienie skargi nie wstrzymuje jej wykonania. Sąd może na wniosek Stron postępowania sądowoadministracyjnego wydać postanowienie w tej kwestii, zwłaszcza, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane.
Przesłanką niezbędną do wstrzymania wykonania jest możliwość wykonania aktu, którego dotyczy wniosek. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z treścią aktu (v. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz wyd. LexisNexis, Warszawa 2004 r., s. 122), nie każdy więc akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania. Co do zasady z przymiotu wykonalności nie korzystają wszelkie akty administracyjne odmowne oraz te spośród konstytutywnych aktów uprawniających, które dla spowodowania stanu prawnego lub faktycznego w nich określonego nie wymagają żadnych działań ze strony podmiotów uprawnionych.
Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy zatem aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (v. T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz wyd. PWN, Warszawa 2005, s. 296).
W przedmiotowej sprawie skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania decyzji odmawiającej umorzenia nienależnie pobranego świadczenia z Funduszu Pracy. Wniosek ten dotyczy zatem decyzji odmownej, która nie nakłada na skarżącego żadnych obowiązków nadających się do wykonania dobrowolnie lub w sposób przymusowy. Przedmiotowej decyzji brak więc przymiotu wykonalności, a tym samym wstrzymanie jej wykonania nie jest możliwe.
Z wymienionych powodów Sąd nie znalazł podstaw do pozytywnego załatwienia rozpoznawanego wniosku i na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.