Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu sprzeciwu M. D. na postanowienie starszego referendarza sądowego z dnia 27 października 2017 r., sygn. akt VIII SA/Wa 541/17 w przedmiocie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi M. D. na postanowienie Komisarza Wyborczego w R. z dnia [...] listopada 2016 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego postanawia: utrzymać zaskarżone postanowienie w mocy
Wnioskiem z 18 września 2017 r. (data nadania formularza w urzędzie pocztowym) M. D. (zwany dalej: skarżący) wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątkowym oraz uzyskiwanych dochodach zawartym we wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący podał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z [...] dzieci (lat [...],[...] i [...]). Podał, iż dochód rodziny stanowi uzyskiwana przez niego z tytułu zatrudnienia (umowa o pracę) kwota [...] zł. Oświadczył, iż posiada oszczędności w wysokości [...] zł. Jako majątek nieruchomy podał: współwłasność zabudowanej nieruchomość o powierzchni [...] m2 o wartości [...] (dom o powierzchni [...] m2), inne nieruchomości - dom o powierzchni [...] m2 i wartości [...] zł, budynki gospodarcze o powierzchni [...] m2 i wartości [...] zł oraz nieruchomości rolne o powierzchni [...] ha (wartość [...] zł) i [...] ha (las o wartości [...] zł). Jako majątek ruchomy skarżący wskazał samochód osobowy marki [...] rok produkcji [...]. Zobowiązań i stałych wydatków skarżący nie określił.
Postanowieniem z 27 października 2017 r., starszy referendarz sądowy odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Pismem z 27 listopada 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżący wniósł sprzeciw na ww. postanowienie. Wobec stwierdzenia braków złożonego środka zaskarżenia (brak podpisu), skarżący został wezwany do jego uzupełnienia. Uzupełniony sprzeciw skarżący złożył 21 grudnia 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym).
W uzasadnieniu sprzeciwu skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Podał, iż w zaskarżonym postanowieniu powyższego pominięto fakt, iż posiada czworo dzieci, z czego jedno obecnie studiuje poza granicami kraju. Jako rodzic jest zobowiązany utrzymania dzieci i na ten cel przeznacza znaczną część swoich dochodów. Wobec wysokich kosztów związanych z wychowaniem oraz zapewnieniem im odpowiedniej sytuacji majątkowej zgromadzone przez niego oszczędności przeznaczone są właśnie na te cele. Wskazał także, iż jako radny powiatu grójeckiego zmuszony jest prowadzić wiele spraw administracyjnych oraz sądowo-administracyjnych. Sprawy te związane są z jego działalnością samorządową i jako takie stanowią przejaw uczestnictwa jego osoby w życiu publicznym. W przypadku braku pomocy adwokata pozbawiony będzie możliwości ochrony swoich praw, konsekwentnie ograniczone zostanie jego konstytucyjne prawo od uczestnictwa w życiu publicznym. Uważa, że przyznanie mu adwokata jest zasadne ze względu na realizację jego prawa do sądu, a także ze względu na prawo do uczestnictwa w życiu publicznym - które mogłoby zostać ograniczone w przypadku odmowy przyznania możliwości profesjonalnej obrony jego praw w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., zwana dalej p.p.s.a.), rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy (§ 1). W sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu (§ 2). Sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym (§ 3).