Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] czerwca 2010 r., znak [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku postanawia : przywrócić termin do uzupełnienia braku formalnego skargi.
Pismem z [...] lipca 2010r. B. M. (dalej skarżąca) wniosła skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z [...] czerwca 2010r. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku.
Pismem z [...] sierpnia 2010r. skarżąca została wezwana do uzupełniania braku formalnego skargi poprzez nadesłanie 1 egzemplarza odpisu skargi osobiście podpisanego lub poświadczonego za zgodność z oryginałem w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało doręczone w dniu [...] sierpnia 2010r.
Postanowieniem z dnia 7 września 2010 r. Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę wobec nieuzupełnienia braków formalnych skargi oraz nieuiszczenia wpisu sądowego od skargi.
Postanowieniem z 15 września 2010 r. referendarz sadowy przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Pismem z dnia [...] października 2010 r. (data wpływu do Sądu) pełnomocnik skarżącej złożył wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi i do uiszczenia wpisu sądowego. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącej wskazał, że strona została zwolniona od kosztów sądowych, tak więc nie ma obowiązku uiszczać wpisu sądowego. Nadto podniosła, że skarżąca jest osobą nieporadną życiowo, zaś jej stopień jest na tyle wysoki, że nie rozumie ona kierowanych do niej przez Sąd pouczeń i nie ma świadomości skutków jakie może wywołać nieuzupełnienie braków formalnych skargi. Wskazała, że nie można przypisać winy skarżącej, która nie jest w stanie samodzielnie w sposób prawidłowy prowadzić sprawy przez sądem oraz nie jest zdolna do należytego pojmowania przedsiębranych czynności, co wynika z zaburzeń psychicznych. Z załączonej do skargi dokumentacji medycznej wynika, że u skarżącej zdiagnozowano zaburzenia [...] na tle osobowości [...]. Do wniosku pełnomocnik skarżącej dołączył jednocześnie odpis skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej jako p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Jednocześnie zgodnie z art. 87 § 1, § 2 i § 4 p.p.s.a, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W niniejszej sprawie niespornym jest, że skarżąca nie zachowała terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi w postaci złożenia odpisu skargi.
Do złożonego wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi pełnomocnik skarżącej dopełniła czynności, której nie dokonała skarżąca w terminie i tym samym spełniła przesłankę wynikającą z przywołanej regulacji prawnej.
W związku z powyższym do rozważenia pozostała kolejna przesłanka przywrócenia terminu odnosząca się do uprawdopodobnienia barku winy w uchybieniu terminu. Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 22 lipca 1999 r. (sygn. akt I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 87), rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu, sąd w celu dokonania oceny, czy uchybienie terminu nastąpiło z winy strony, powinien brać pod uwagę wszystkie ustalone w sprawie okoliczności. W ocenie Sądu przedstawione przez pełnomocnika skarżącej okoliczności odnoszące się do choroby skarżącej uprawdopodabniają brak winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.