Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Fularski po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu sprawy z wniosku A. Z. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 30 marca 2017 r. w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy w postaci usług opiekuńczych postanawia : przywrócić termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem z dnia 30 marca 2017 r. sygn. akt: VIII SA/Wa 737/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy w postaci usług opiekuńczych.
W piśmie z dnia 11 kwietnia 2017 r. (data złożenia na biurze podawczym Sądu), uzupełnionym pismem z 24 maja 2017 r., A. Z. (dalej: "skarżąca") zawarła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 30 marca 2017 r. Wskazała, że na rozprawę nie zgłosiła się ze względu na pogorszenie stanu zdrowia. W związku z czym transportem sanitarnym odbyła 3 kwietnia 2017 r. wizytę w Klinice Ortopedycznej w [...] oraz 5 kwietnia 2017 r. specjalistyczne wizyty w Centrum Onkologii Ziemi [...] w [...]. Następnie w okresie od 25 kwietnia do 18 maja 2016 r. ponownie skarżąca przebywała Klinice Ortopedycznej w [...]. Ze względu na przytoczone okoliczności skarżąca wniosła o pozytywne ustosunkowanie się do jej prośby.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :
Na wstępie należy zaznaczyć, że wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku został złożony w terminie, gdyż jak wynika z wniosku skarżącej w dniach 3 i 5 kwietnia 2017 r. odbywała wizyty lekarskie w związku z pogorszeniem stanu zdrowia. Od tej daty rozpoczął się zatem bieg terminu do złożenia ww. wniosku, który został złożony na biurze podawczym Sądu 11 kwietnia 2017 r.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej: "p.p.s.a."), sąd może na wniosek przywrócić termin, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym.
Zgodnie z brzmieniem art. 87 § 1 i § 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Zgodnie z art. 87 § 2 p.p.s.a., we wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Przesłanki przywrócenia terminu, które muszą być spełnione łącznie aby wiosek mógł zostać rozpatrzony pozytywnie, określają przepisy § 1-4 art. 87 p.p.s.a. Są nimi:
- wniesienie wniosku o przywrócenie terminu w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu,
- uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy strony w uchybieniu terminu,
- powstanie ujemnych dla strony skutków w zakresie postępowania sądowego,
- równoczesne ze złożeniem wniosku dokonanie czynności, której strona nie dokonała w terminie (art. 87 § 4).
W orzecznictwie sądowym ugruntowany jest pogląd, że zawarta w dyspozycji art. 86 § 1 p.p.s.a. przesłanka braku winy, warunkująca pozytywne rozpoznanie wniosku, oznacza wykazanie okoliczności, które przy zachowaniu należytej staranności uniemożliwiły wnioskującemu terminowe dokonanie czynności i jednocześnie były przez niego nie do przewidzenia i nie do usunięcia. Kierunek wykładni sądowej tego przepisu wskazuje, że winę wykluczają przeszkody, których wnioskodawca nie był w stanie przewidzieć, ani im zapobiec. A contrario, negatywnej przesłanki zawinienia, która wyłącza możliwość przywrócenia terminu, należy upatrywać w zaniechaniu przez wnioskodawcę tym wszystkim czynnościom, które przy dołożeniu przez niego należytej staranności, zapobiegłyby konsekwencjom, jakie ustawodawca wiąże z upływem terminów do dokonania określonych czynności procesowych. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Nie jest dopuszczalne przywrócenie terminu, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.