Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy zauważyć, że nie mogą odnieść pożądanego skutku podnoszone przez skarżącego argumenty. W przedmiotowym wniosku o przywrócenie terminu zawartym w piśmie z dnia 15 grudnia 2017 r. skarżący wskazał tylko na ogólne problemy zdrowotne spowodowane schorzeniem kręgosłupa - rwą kulszową, które uniemożliwiły mu poruszanie się oraz "formalnym" przebywaniu na zwolnieniu lekarskim od 18.10. do 8 grudnia 2017 r. Z pisma tego nie wynikały obiektywne i niezależne od niego przeszkody w terminowym wniesieniu zażalenia np. brak możliwości nadania zażalenia przez osobę trzecią, czy domownika. Skarżący przedstawił dwa zaświadczenia lekarskie z dnia 18 października 2017 i 8 grudnia 2017 r. W pierwszym z nich jako cel wydania zaświadczenia wpisano - "zwolniony w dniach 18.10-01.12.2017 r. z powyższego powodu" tj. rwy kulszowej, natomiast w zaświadczeniu z dnia 8 grudnia 2017 r. jako rozpoznanie wskazano "niezdolny do zgłoszenia się w Sądzie Rejonowym w dniach 01.12-08.12.2017 r." Skarżący nie przedstawił natomiast zaświadczenia lekarskiego na urzędowym formularzu (druk ZUS-ZLA), który potwierdzałby fakt jego niezdolności do pracy we wskazanym okresie. Ponadto należy zauważyć, iż z akt sądowych niniejszej sprawy wynika, iż skarżący będąc w trakcie "formalnego przebywania na zwolnieniu lekarskim", jak sam określił, osobiście w dniu 22 listopada 2017 r. dokonał w placówce pocztowej w [...] odbioru przesyłki sądowej zawierającej ww. postanowienie Sądu z dnia 31 października 2017 r. wraz ze stosownym pouczeniem (por. k.-22 akt sądowych).
Mając na względzie powyższe, Sąd w składzie orzekającym uznał, że skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności mających wskazywać brak jego winy w uchybieniu terminu do wniesienia zażalenia na rozstrzygnięcie Sądu z dnia 31 października 2017 r.
Reasumując, przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonywujący uprawdopodobni brak swojej winy i wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała cały czas. O braku winy można mówić wyłącznie wtedy, gdy zachodzi przeszkoda, której strona przy użyciu największego wysiłku nie mogła usunąć. Takiego braku winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu nie wykazano.
Mając na uwadze powyższe Sąd, działając w oparciu o art. 86 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia