Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Justyna Mazur po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Burmistrza Miasta [...] o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] lipca 2013 r. znak [...] w przedmiocie umieszczenia w ewidencji obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne postanawia : odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 2 września 2013 r. Burmistrz Miasta [...] (dalej: "skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...]lipca 2013 r. znak [...]wydaną w sprawie umieszczenia byłych Zakładów [...] "[...]" w [...] w prowadzonej przez Wojewodę [...] ewidencji obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne. Jednocześnie skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, iż jej wykonanie może wyrządzić skarżącemu szkodę w postaci poniesienia wydatków na ochronę, których w przypadku korzystnego rozpoznania przedmiotowej skargi nie będzie musiał ponosić.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a."), zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Sąd natomiast może, na wniosek strony, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Ciężar dowodu leży przy tym na wnioskodawcy, który powinien przynajmniej uprawdopodobnić, że w jego przypadku spełnione zostały przesłanki wskazane w powołanym przepisie. Rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, Sąd uwzględnia zarówno argumentację wnioskodawcy, jak również dokonuje w tym zakresie oceny materiału dowodowego zebranego w sprawie.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności poprzedzić należy analizą przedstawionego przez wnioskodawcę uzasadnienia pod kątem spełnienia przesłanek wskazanych w powołanym wyżej przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. Ocena ta jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku złożonym przez stronę. Oznacza to, że we wniosku należy co najmniej uprawdopodobnić wystąpienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Konieczna jest spójna argumentacja, poparta faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Ogólnikowe twierdzenia wyrażane przez stronę skarżącą, pozbawione szerszego uzasadnienia i stosownych wyliczeń, nie mogą stanowić podstawy do orzeczenia przez Sąd o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu. Dlatego nie wystarcza jedynie złożenie przez skarżącego wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności.
Na podstawie analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd stwierdził brak podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W niniejszej sprawie, strona skarżąca nie uprawdopodobniła wystąpienia okoliczności potwierdzających wystąpienie niekorzystnych z punktu widzenia jego interesów następstw wykonania decyzji, poza wskazaniem, iż jej wykonanie może wyrządzić skarżącemu szkodę w postaci poniesienia wydatków na ochronę. Skarżący nie przedstawił bowiem żadnych wyliczeń dotyczących wysokości kosztów, które by poniósł w związku z zapewnieniem ochrony terenów po byłym Zakładzie [...] "[...]" w [...] przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne lub odpowiednie ich zabezpieczenie techniczne. Ewentualne wydatki na ochronę nie mogą - w ocenie Sądu - stanowić uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji. Sąd zauważa, iż wykonanie obowiązku wynikającego z decyzji administracyjnej praktycznie w każdym przypadku wiąże się z określonymi kosztami, jednak nie oznacza to jeszcze niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Na marginesie należy dodać, iż postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest rozstrzygnięciem tymczasowym. Postanowienie tego rodzaju ma charakter wpadkowy, zaś jego byt prawny kończy się z chwilą wydania przez sąd wyroku.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a, Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.