Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kobylski po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu sprawy z wniosku M. R. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 kwietnia 2017 r. w sprawie ze skargi M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...]września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia : odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem ogłoszonym w dniu 25 kwietnia 2017 r. oddalił skargę M. R. (dalej: "skarżąca") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...]z dnia [...]września 2016 r. nr [...]w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego.
Pismem z dnia [...]czerwca 2017 r. (złożonym osobiście na BP Sądu) skarżąca wniosła o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie sygn. akt: VIII SA/Wa 898/16 z dnia 25 kwietnia 2017 r.
Jednocześnie odrębnym pismem z tej samej daty skarżąca wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2017 r. sygn. akt VIII SA/Wa 898/16. W uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła m.in., iż dopiero podczas wizyty w Sądzie (22 czerwca 2017 r.) dowiedziała się o "pouczeniu na odwrocie, w którym jest napisane, że ma taki wniosek złożyć". Wniosła o pozytywne rozpatrzenie swojego wniosku i za usprawiedliwienie wzięcie jej brak doświadczenia i sytuację tj. sprawowanie 24 godzinnej opieki nad teściową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :
Na wstępie należy zaznaczyć, że wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku został złożony przez skarżącą na Biurze Podawczym Sądu 28 czerwca 2017 r. tj. w terminie. Skarżąca w dniu 22 czerwca 2017 r. podczas wizyty w Sądzie dowiedziała się o oddaleniu skargi w przedmiotowej sprawie.
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., sąd może na wniosek przywrócić termin, jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym.
Zgodnie z brzmieniem art. 87 § 1 i § 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Zgodnie z art. 87 § 2 p.p.s.a., we wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Przesłanki przywrócenia terminu, które muszą być spełnione łącznie aby wiosek mógł zostać rozpatrzony pozytywnie, określają przepisy § 1-4 art. 87 p.p.s.a. Są nimi:
- wniesienie wniosku o przywrócenie terminu w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu,
- uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy strony w uchybieniu terminu,
- powstanie ujemnych dla strony skutków w zakresie postępowania sądowego,
- równoczesne ze złożeniem wniosku dokonanie czynności, której strona nie dokonała w terminie ( art. 87 § 4 ).
W orzecznictwie sądowym ugruntowany jest pogląd, że zawarta w dyspozycji art. 86 § 1 p.p.s.a. przesłanka braku winy, warunkująca pozytywne rozpoznanie wniosku, oznacza wykazanie okoliczności, które przy zachowaniu należytej staranności uniemożliwiły wnioskującemu terminowe dokonanie czynności i jednocześnie były przez niego nie do przewidzenia i nie do usunięcia. Kierunek wykładni sądowej tego przepisu wskazuje, że winę wykluczają przeszkody, których wnioskodawca nie był w stanie przewidzieć, ani im zapobiec. A contrario, negatywnej przesłanki zawinienia, która wyłącza możliwość przywrócenia terminu, należy upatrywać w zaniechaniu przez wnioskodawcę tym wszystkim czynnościom, które przy dołożeniu przez niego należytej staranności, zapobiegłyby konsekwencjom, jakie ustawodawca wiąże z upływem terminów do dokonania określonych czynności procesowych. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Nie jest dopuszczalne przywrócenie terminu, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.