Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Kramek po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu wniosku M. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: 1. umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych; 2. przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata
Wnioskiem z dnia 19 grudnia 2017 r. (data wpływu do Sądu) M. Z. zwrócił się o przyznanie w niniejszej sprawie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. W uzasadnieniu wniosku podał, że samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe, a jedynym jego źródłem utrzymania jest zasiłek stały w wysokości [...] zł, korzysta także z pomocy finansowej siostry.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Należy stwierdzić, że stosownie do treści art. 239 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), strona skarżąca działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Oznacza to, że skarżąca w tej sprawie jest zwolniona z mocy ustawy z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w całym postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Zgodnie z art. 249a powołanej ustawy, jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się. Skoro zatem skarżąca w niniejszej sprawie jest zwolniona z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, to postępowanie w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od tych kosztów, jako zbędne, należało umorzyć.
Natomiast zgodnie z art. 262 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego, mają odpowiednie zastosowanie do stron, korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Stosownie zaś do art. 245 § 1 i 3 tej ustawy, prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować tylko ustanowienie radcy prawnego lub adwokata. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Jak wynika z akt administracyjnych sprawy i złożonego wniosku, skarżący utrzymuje się z minimalnego dochodu na granicy fizycznego przetrwania, co w oczywisty sposób pozbawia go możliwości ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika z wyboru, bez uszczerbku utrzymania koniecznego.
Z tych względów na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 262, art. 249a w związku z art. 239 § 1 pkt 1 lit a i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono, jak w sentencji