Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Sędzia WSA Justyna Mazur /sprawozdawca/, Sędzia WSA Renata Nawrot, Protokolant Referent Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2013 r. sprawy ze skargi R. S. na bezczynność Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 28 listopada 2012 r. R. S. prowadzący działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego pod firmą "[...]" R. S. (dalej: "skarżący") złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego w przedmiocie wydania świadectwa dopuszczenia pojazdu do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych.
Skarga została wywiedziona na tle następujących okoliczności faktycznych:
Pismem z dnia 28 sierpnia 2012 r. R. S. wystąpił do Transportowego Dozoru Technicznego Oddział Terenowy w W. (dalej określany jako "TDT w W.") z wnioskiem o wydanie świadectwa dopuszczenia pojazdu - naczepy do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych (dalej określane jako "świadectwo ADR") nr rej [...].
W związku z niezałączeniem przez wnioskodawcę potwierdzenia wniesienia opłaty, o której mowa w art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321, ze zm.) tj. dowodu zapłaty rachunku nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. na kwotę [...]zł za badanie doraźne eksploatacyjne przedmiotowej cysterny - nr ewidencyjny [...] - wykonane przez inspektora TDT w dniu [...] maja 2011 r., TDT w W. pismem z dnia [...] sierpnia 2012 r. wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku przez dosłanie w terminie 7 dni potwierdzenia wniesienia powyższej opłaty.
W odpowiedzi na powyższe skarżący pismem z dnia 6 września 2012 r. wskazał, że żądanie zapłaty zaległego rachunku przez TDT jest niezasadne, dopóki toczy się postępowanie rozpoznawcze przed Sądem Rejonowym w S. w tej sprawie.
W związku z nieusunięciem ww. braków TDT w W. zawiadomił stronę pismem z dnia 14 września 2012 r. o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania.
W skardze z dnia 28 listopada 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący podniósł następujące zarzuty naruszenia:
1) art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r, Nr 98, poz. 1071 ze zm.) (dalej: "k.p.a.") poprzez nieprawidłowe zastosowanie dyspozycji tego przepisu w niniejszej sprawie i pozostawienie wniosku skarżącego z dnia 28 sierpnia 2012 roku bez rozpoznania, podczas gdy przedmiotowy wniosek był kompletny, co uzasadniało jego pozytywne rozpoznanie;
2) art. 60 ust. 4 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 roku o przewozie towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 227, poz. 1367) poprzez odmowę wszczęcia postępowania w sprawie wydania świadectwa ADR, podczas gdy istniejący w niniejszej sprawie stan faktyczny, a przede wszystkim kompletność złożonego wniosku z dnia 28 sierpnia 2012 roku oraz istnienie pozytywnych wyników badań stwierdzonych stosownymi dokumentami, uzasadniał nie tylko konieczność wszczęcia postępowania administracyjnego w niniejszej sprawie, ale również wydanie świadectwa ADR dla ww. pojazdu skarżącego;
3) § 3 ust. 3 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 15 lutego 2012 roku w sprawie świadectwa dopuszczenia pojazdu ADR (Dz. U. z 20. 02. 2012r., poz. 192) w zw. z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. nr 122, poz. 1321 ze zm.) poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że wydanie świadectwa ADR jest uzależnione od uiszczenia opłat za czynności jednostek dozoru technicznego niezwiązanych bezpośrednio z konkretnym wnioskiem;